Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świnoujściu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 lutego 2019r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Liliana Wojciechowska

Protokolant: Marika Kołodzińska

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2019 r. w Świnoujściu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich: K. B. i T. B.

reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową A. B.

przeciwko Z. B. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego Z. B. (1) na rzecz małoletnich powodów: K. B. urodzonego (...) alimenty w wysokości po 600,00 zł (sześćset złotych) miesięcznie i T. B. urodzonego (...) alimenty w wysokości po 550,00 zł (pięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, łącznie 1150 zł (tysiąc sto pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 9 sierpnia 2018r. - w ten sposób podwyższa alimenty zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w (...)z dnia 14 października 2015r. w sprawie o sygn. (...)na kwotę po 400,00 zł (czterysta złotych) miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich dzieci

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie

III.  ustala, że znoszą się wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego;

IV.  odstępuje od obciążania pozwanego obowiązkiem zwrotu nieuiszczonych kosztów sądowych;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 125/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 4 czerwca 2018 r. małoletni K. B. i T. B. reprezentowani przez przedstawicielkę ustawową A. wnieśli przeciwko Z. B. (1) pozew o podwyższenie zasądzonego w pkt. I wyroku Sądu Rejonowego (...) z dnia (...). w sprawie o sygn.(...) świadczenia alimentacyjnego z kwoty po 400 zł miesięcznie na każde dziecko (łącznie 800 zł miesięcznie) do kwoty 800 zł miesięcznie na każde dziecko (łącznie 1.600 zł miesięcznie), płatnych do rąk przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów do 10-go dnia każdego miesiąca, wraz z odsetkami ustawowymi w razie opóźnienia w spełnieniu świadczenia. Małoletni powodowie wnieśli również o udzielenie zabezpieczenia przez zobowiązanie pozwanego do uiszczenia po 800 zł miesięcznie na rzecz każdego z nich do rąk przedstawicielki ustawowej do 10- dnia każdego miesiąca od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu matka powodów wskazała, że średnie usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania małoletniego T. B. wynoszą ok. 1.741 zł, na które składają się: udział w czynszu – 375 zł, udział w rachunkach za prąd – 25 zł, opłaty za Internet i telewizję – 25 zł, opłaty za telefon – 40 zł, wyżywienie 400 zł, odzież – 200 zł, przedszkole – 150 zł, wydatki związane z przedszkolem – 50 zł, leki i suplementy diety – 50 zł, urodziny kolegów i koleżanek – 80 zł, środki higieniczne i detergenty – 40 zł, rozrywka – 150 zł, zajęcia piłkarskie – 85 zł, basen – 71 zł. Przedstawicielka ustawowa małoletniego K. B. wskazała, że jego średnie usprawiedliwione miesięczne koszty utrzymania wynoszą ok. 1.600 zł, na który składają się: udział w czynszu – 375 zł, udział w rachunkach za prąd – 25 zł, opłaty za Internet i telewizję – 25 zł, opłaty za telefon – 65 zł, wyżywienie 450 zł, odzież – 200 zł, wydatki związane ze szkołą – 50 zł, leki i suplementy diety – 50 zł, środki higieniczne i detergenty – 40 zł, rozrywka – 150 zł, zajęcia piłkarskie – 85 zł, dodatkowe zajęcia z języka angielskiego – 85 zł. Pozwany łoży dodatkowo na zajęcia piłkarskie K. B. oraz pokrywa połowę kosztów zajęć z języka angielskiego, jednakże wobec zmian w kosztach utrzymania jego wsparcie finansowe jest za małe.

W odpowiedzi na pozew z dnia 21 sierpnia 2018r. pozwany Z. B. (1) wniósł o oddalenie powództwa w całości. W uzasadnieniu podniósł, że żądania pozwu są bezzasadne, a kalkulacja kosztów utrzymania małoletnich została przeprowadzona nierzetelnie. Dodatkowo podniósł, że matka powodów jest w związku partnerskim, jej partner zamieszkuje z nimi, partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania i wyżywienia. Pozwany wskazał, że przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów zarabia więcej niż deklaruje w pozwie, a nadto pobierała na dzieci niemiecki zasiłek (...) i świadczenie „500+”. Według pozwanego koszt utrzymania dwójki dzieci w wysokości 3.400 zł miesięcznie nie jest racjonalny, biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe rodziców. Pozwany wskazał, że oprócz płacenia alimentów, na równi z byłą żoną partycypuje w kosztach utrzymania małoletnich synów tj. kupuje odzież, buty, wyżywienie, zapewnia rozrywkę, opłaca zajęcia dodatkowe, urządził dzieciom 2 osobne pokoje na czas pobytu w jego mieszkaniu. Pozwany twierdzi, że przebywa z dziećmi regularnie, częściej niż wynika to z ustalonych przez Sąd kontaktów. Wskazał, że pozew o podwyższenie alimentów ma na celu jedynie zaspakajanie zachcianek i rozrywek matki małoletnich. Z. B. (1) wskazał, że ma stabilną pracę, jest zatrudniony na pełen etat i zarabia 2.100 zł brutto miesięcznie, z czego opłaca regularnie alimenty w kwocie 800 zł. Ponadto wynajmuje od swojego pracodawcy 3- pokojowe mieszkanie na korzystnych warunkach, co byłoby niemożliwe, gdyby zmienił pracę. Pozwany stwierdził, że jego narzeczona w większości opłaca najem mieszkania z mediami oraz robi zakupy dla synów pozwanego. Pozwany wskazał, że wypłaca starszemu synowi kieszonkowe w wysokości 20 zł tygodniowo, opłaca zajęcia piłki nożnej i co 2 miesiące płaci za szkołę starszego syna. Dodatkowo ponosi wydatki w wysokości kilkuset złotych w ciągu roku na akcesoria niezbędne do treningów piłki nożnej oraz zapewnia dzieciom rozrywkę w postaci wyjść do Aquaparku lub McDonalda. Nadmienił, że długi z czasów trwania związku małżeńskiego z matką małoletnich synów przekraczają kwotę miliona złotych, a ich spłata spoczywa wyłącznie na nim. Z. B. (1) podniósł, że zmiana wysokości alimentów pozbawiłaby go możliwości finansowania faktycznych potrzeb dzieci, a środki te byłyby przeznaczane na cele rozrywkowe ich matki, co byłoby niekorzystne dla dobra synów.

W piśmie procesowym złożonym na rozprawie w dniu 12 września 2018 r. pełnomocnik powodów wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu na rzecz powodów od pozwanego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał ,że zwiększył się zakres usprawiedliwionych potrzeb dzieci. Uprzednio 4- letni T. B. to już 7 letnie dziecko. W związku z rozpoczęciem nauki w szkole, pojawiły się nowe wydatki w postaci wyprawki szkolnej tj. plecak, ubezpieczenie, składki klasowe, dodatkowe książki i przybory. Przedstawicielka ustawowa jeszcze nie otrzymała świadczenia „300+”. Przedstawicielka ustawowa dzieci wydatkuje wyższe kwoty pieniężne na wyżywienie, ubrania, leki, suplementy diety, środki higieniczne dla małoletniego T.. Dodatkowo pojawiły się nowe koszty utrzymania syna tj. abonament telefoniczny, basen, zajęcia piłki nożnej oraz udział małoletniego w urodzinach kolegów i koleżanek. Wydatki związane z utrzymaniem K. B. również wzrosły. Zwiększyły się koszty wyżywienia, ubrań, zajęć dodatkowych, przyborów szkolnych, leków i suplementów dla małoletniego (problemy dermatologiczne). Dodatkowo małoletni K. spędza aktywnie czas poza domem ze znajomymi w kinie lub kawiarniach. Możliwości zarobkowe matki małoletnich powodów są ograniczone, ponieważ sprawuje ona osobistą opiekę nad małoletnimi. Przedstawicielka ustawowa małoletnich zarabia ok. 500 euro miesięcznie netto oraz otrzymywała świadczenie (...) pomniejszone o kwotę świadczenia „500+” w kwocie ok. 600 zł. Aktualnie nie otrzymuje (...). Matka powodów wskazała, że mieszka sama i samodzielnie utrzymuje gospodarstwo domowe. Aktualny koszt najmu to 1.300 zł miesięcznie, który wzrósł o 200 zł przez 3 lata. Ponadto wskazała, że według danych dostępnych w Internecie zarobki licencjonowanego pośrednika nieruchomości ,którym jest Z. B. (1) oscylują w kwocie ok. 9.500 zł miesięcznie. W związku z tym świadczenie alimentacyjne w wysokości 1.600 zł na dwóch synów nie naraża go na uszczerbek w utrzymaniu.

W piśmie procesowym złożonym na rozprawie w dniu 12 września 2018 r. małoletni powodowie wnieśli o udzielenie zabezpieczenia przez zobowiązanie pozwanego Z. B. (1) do uiszczania na rzecz K. B. 800 zł miesięcznie do zakończenia procesu oraz na rzecz T. B. po 800 zł miesięcznie, przy czym kwota ta ma być płatna do rąk przedstawicielki ustawowej A. B. do 10 dnia każdego miesiąca od dnia wniesienia pozwu. W dniu 25 września 2018 r. pełnomocnik pozwanego złożył pismo przygotowawcze, w którym podtrzymał dotychczasowe stanowisko, wnosząc o oddalenie powództwa i wniosku o zabezpieczenie jako bezzasadnych.

Postanowieniem z dnia 2 listopada 2018 r. Sąd oddalił wniosek w przedmiocie wniosku małoletnich powodów o zabezpieczenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. B. i Z. B. (2) zawarli związek małżeński w dniu 21 sierpnia 2010r. z którego pochodzą K. B. urodzony dnia (...) i małoletni T. B. urodzony (...) Małżeństwo stron zostało rozwiązane wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z dnia (...) r. w sprawie o sygnaturze (...). Sąd obciążył kosztami utrzymania małoletnich dzieci oboje rodziców i podtrzymał alimenty od Z. B. (2) orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w (...) z dnia 14 października 2015 roku w sprawie o (...)w kwotach po 400 zł miesięcznie na rzecz każdego dziecka. Jednocześnie Sąd powierzył wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi K. B. i T. B. matce, ograniczając przy tym ojcu prawo do współdecydowania o ważnych sprawach życiowych dzieci.

Dowody:

- zaświadczenie z systemu PESEL-SAD – T. B. k. 4-9

- zaświadczenie z systemu PESEL-SAD – K. B. k.10 -14

- wyrok Sądu Rejonowego w (...)z dnia 14 października 2015 roku k. 80 akt sprawy (...)

- wyrok Sądu Okręgowego w (...) z dnia 20 stycznia 2017 roku k. 69 akt sprawy (...)

W czasie ostatniego wyrokowania w sprawie alimentów małoletni powód T. B. miał 4 lata i chodził do przedszkola, zaś K. B. miał 12 lat i chodził do V klasy szkoły podstawowej. Koszty ich utrzymania kształtowały się na poziomie ponad 1.000 zł miesięcznie na każdego z nich. Stan zdrowia dzieci był ogólnie dobry, starszy powód był astmatykiem, jednak nie wymagał leczenia.

Matka małoletnich A. B. miała 37 lat, z pozwanym Z. B. (2) prowadziła osobne gospodarstwa domowe, byli w separacji. Małoletnie dzieci mieszkały z matką w Ś. w wynajętym mieszkaniu o metrażu 53 m2. Miesięczny koszt najmu mieszkania wynosił 1.300 zł, a dodatkowo prąd 100 zł miesięcznie. Przedstawicielka ustawowa powodów w 2015 r. pracowała u męża. Po rozstaniu pracowała w Niemczech na pół etatu jako pokojowa od połowy marca 2015 r. osiągając zarobki w różnej wysokości ok. 400 euro miesięcznie. Dodatkowo pracowała jako sprzątaczka w dni wolne od pracy. Wcześniej przebywała na zwolnieniu lekarskim ze względu na ból kręgosłupa, wtedy otrzymywała między 700, a 1000 zł. Nie otrzymywała pomocy finansowej od rodziny. Wobec przedstawicielki ustawowej małoletnich prowadzono postępowanie egzekucyjne na kwotę ok. 200.290 zł. Dodatkowo miała zadłużenie z tytułu pożyczki koleżeńskiej 90.000 zł oraz 100.000 zł i spłacała kredyty bankowe. Korzystała z pomocy opieki społecznej od października 2014 r. do 31 marca 2015r. otrzymując dodatek mieszkaniowy w kwocie 121,24 zł., w styczniu 2015 r. i w grudniu 2014 r. otrzymała zasiłek okresowy z powodu długotrwałej choroby w kwocie 245,72 zł oraz 404,07 zł , a od października 2014 r. do grudnia 2014 r. i od stycznia 2015 r do marca 2015 r. otrzymała dofinansowanie w kwocie 250 zł i 320 zł w ramach programu dożywiania. Ponadto w grudniu 2014 r. otrzymała zasiłek w kwocie 1.000 zł na opłaty mieszkaniowe, a w listopadzie 2014 r. otrzymała zasiłek w kwocie 245,53 zł. Nie pobierała zasiłku dla bezrobotnych.

Pozwany Z. B. (1) miał 53 lata, mieszkał sam w mieszkaniu własnościowym o metrażu 81,91 m2. Mieszkanie miało być licytowane przez komornika w dniu 30 lipca 2015 r. Dodatkowo zadłużenie komornicze pozwanego wynosiło ok. 1.646.613 zł z tytułu zaciągniętych kredytów bankowych. Kredyty przestał spłacać z powodu braku płynności finansowej. Pozwany wcześniej prowadził hotel (...) przez 8 lat, jednak wcześniejsze rozwiązanie z nim umowy najmu poskutkowało problemami finansowymi. Hotel prosperował w sezonie letnim, natomiast w sezonie zimowym zaciągane były kredyty na jego utrzymanie i opłacenie pracowników. Ponadto prowadził budkę z lodami, bar promowy i Biuro (...), jednak zabrakło mu środków finansowych na dalsze ich prowadzenie. Pozwany spłacał zadłużenie swoje i A. B. u komornika na kwotę ok. 300 zł miesięcznie. Następnie od maja 2014 r. został zatrudniony w firmie u Pana Ł. za najniższą krajową płacę i dostał do dyspozycji firmowy samochód. Pan Ł. odkupił budkę z lodami i Biuro (...), które koordynował pozwany. Z. B. (2) miał długi wobec Pana Ł.. Biuro (...) od 2004 r. do 2015 r było zarejestrowane na nazwisko Z. B. (2). Pozwany osiągał dochody z Biura (...) w sezonie letnim, jednak nie posiadał ze względu na egzekucje komornicze rachunku bankowego. Nie posiadał majątku, oprócz mieszkania. Płacił regularnie alimenty w łącznej kwocie 700 zł miesięcznie.

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów k.35-36, przesłuchanie pozwanego k. 36- 37, odpisy aktów urodzeń k. 7 akt, umowa o pracę i aneks do tej umowy k. 22-23 akt, informacja o dochodzie pozwanego k. 24 akt, informacje dotyczące zadłużeń pozwanego k. 30-32, 42-45 akt, zeznania stron k. 34-38 akt, decyzja Prezydenta Miasta o przyznaniu pomocy powódce k. 47 akt, decyzja o odmowie przyznania zasiłku powódce k. 50-52 akt, decyzja (...) o przyznaniu zasiłku okresowego powódce k. 53-58 akt, zawiadomienia o wszczęciu egzekucji wobec pozwanego k. 63-64 akt, zaświadczenie o stanie zdrowia powódki i jej córki k. 65-68 akt, informacja Urzędu Skarbowego o dochodach pozwanego k. 70 akt sprawy Sądu Rejonowego (...) (...)

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów k.59-61, przesłuchanie pozwanego k. 63-65 akt sprawy Sądu Okręgowego (...) o(...)

Aktualnie T. B. ma 7 lat i jest uczniem I klasy szkoły podstawowej. Obecnie znajduje się w fazie wzmożonego wzrostu i rozwoju. T. jest bardzo aktywnym dzieckiem. Szybko zużywa ubrania. Przed otrzymaniem świadczenia „300+” wydatki związane z wyprawką szkolną, poniosła matka powoda. Małoletni T. nie je obiadów w szkole. Małoletni wyjeżdża na mecze piłki nożnej, które wiążą się z dodatkowymi kosztami. Stan zdrowia małoletniego powoda jest dobry. Miesięczne koszty utrzymania małoletniego kształtują się na następującym poziomie: ubezpieczenie – 3,58 zł; składki szkolne – 5 zł, książki i przybory – 7,08 zł; wyżywienie – 450 zł; środki czystości i kosmetyki – 50 zł; buty – 150 zł; odzież – 150 zł; kieszonkowe – 100 zł; telefon – 40 zł; zajęcia piłki nożnej – 85 zł; basen – 60 zł; wyjazdy – 40 zł. Łączny miesięczny koszt utrzymania małoletniego powoda T. B. wynosi 1.140,58 zł.

Dowody:

- przesłuchanie A. B. w charakterze strony k.101-105

- faktury i paragony k. 36-38

- blankiet wpłaty k. 39

- rachunki k. 40- 51,84-90

Małoletni K. B. ma 15 lat, jest uczniem III klasy gimnazjum i wszedł w okres dojrzewania. Jego stan zdrowia jest dobry, jednak jest leczony dermatologicznie z powodu trądzika i bielactwa. Uczęszcza na darmowe treningi piłki nożnej, jednak wyjazdy na mecze piłki nożnej wiążą się z kosztami. Dodatkowo wychodzi z kolegami do kina lub na pizzę. Miesięczne koszty utrzymania małoletniego wynoszą: ubezpieczenie – 3,58 zł, rada rodziców – 11,66 zł, składki klasowe – 10 zł; wyżywienie – 450 zł; środki czystości – 200 zł; odzież – 200 zł; obuwie – 150 zł; rachunek za telefon – 50 zł; rozrywki – 50 zł; kieszonkowe – 100 zł; wakacje – 55 zł; wyjazdy na mecze – 120 zł. Łączny miesięczny koszt utrzymania dziecka wynosi 1.400,24 zł.

Dowody:

- przesłuchanie A. B. w charakterze strony k.101-105

- faktury i paragony k. 36-38

- blankiet wpłaty k. 39

- rachunki k. 40- 51,84-90

Matka małoletnich powodów A. B. ma 40 lat. Razem z partnerem prowadzi wspólne gospodarstwo domowe. Obecnie nie ponosi opłat z tytułu wynajmu mieszkania, ponieważ mieszka ze swoim partnerem w jego domu, i to on pokrywa koszty mieszkania. Na swoje utrzymanie matka powodów przeznacza miesięcznie 902 zł, z czego opłaca: wyżywienie – 300 zł, ubrania – 66,60 zł, obuwie – 50 zł, kosmetyki i środki czystości – 100 zł, wizyty lekarskie – 16,66 zł, usg – 30 zł (90 zł na 3 m-ce), telefon – 50 zł, leki 40 zł, benzyna – 200 zł, ubezpieczenie samochodu – 50 zł. Matka małoletnich nie ma stałej pensji. Obecnie pracuje w Niemczech jako pokojowa w firmie (...), na umowę o pracę do dnia 10 stycznia 2019r. Średni miesięczny dochód przedstawicielki ustawowej to ok. 600-700 euro (2.500 – 2.800 zł) miesięcznie. Nie wykonuje innej pracy zarobkowej i nie posiada oszczędności. Na utrzymanie dzieci uzyskuje regularne alimenty od pozwanego oraz zasiłek „500+”. Matka małoletnich jest po operacji tarczycy i wymaga kontroli lekarskich. Czasami korzysta z prywatnych wizyt lekarskich oraz prywatnie wykonuje badanie usg. Dodatkowo zażywa tabletki antykoncepcyjne ze względu na problemy z hormonami. Przedstawicielka ustawowa małoletnich dojeżdża samochodem do pracy, wozi synów na treningi oraz na basen. Posiada zadłużenie w wysokości ok. 300.000 zł. W grudniu 2017 r. otrzymała pomoc z (...) w wysokości 1.500 zł z czego opłaciła mieszkanie. W lipcu 2017 r. otrzymała 5.000 euro wyrównania z zasiłku (...). W związku z tym, że pobiera zasiłek „500+” w Polsce została jej wypłacona różnica w zasiłkach.

Dowody :

- decyzje k. 52-54

- umowa najmu k. 55-58

- umowa o pracę k.59-63

- przesłuchanie A. B. w charakterze strony k.101-105

- wysłuchanie małoletniego K. B. k.128 – 130.

Z. B. (1) ma 56 lat, z wykształcenia jest technikiem budowy maszyn. Mieszka w Ś. ze swoją partnerką w wynajętym, 3 pokojowym mieszkaniu, które kiedyś należało do niego, obecnie jest własnością Pana I. Ł.. Partnerka pozwanego osiąga miesięczny dochód w wysokości 2.500 zł netto. Pozwany opłaca najem mieszkania w wysokości 1.200 zł miesięcznie. Dodatkowo opłaca gaz – 150 zł, czynsz – 360 zł i prąd – 150 zł miesięcznie. Daję to łączną kwotę 1.860 zł miesięcznie. Oprócz tego pozwany ponosi wydatki na wyżywienie – 400 – 500 zł, ubrania – 70 zł, kosmetyki – 50 zł, telefon – 70 zł oraz leki – 40 zł. Do tego dochodzą dodatkowe wydatki na dzieci, które ojciec przekazuje oprócz zasądzonych alimentów. Pozwany kupuje dzieciom ubrania, kosmetyki, dokłada się do zajęć dodatkowych. Ponadto wypłaca synom miesięczne kieszonkowe w kwotach 40 zł starszemu synowi oraz 20 zł młodszemu synowi. Ojciec małoletnich kupuje im prezenty oraz akcesoria do gry w piłkę nożną. Pozwany spędza z dziećmi dwa weekendy w miesiącu od piątku do niedzieli. Koszty utrzymania dzieci w czasie każdego weekendu ponosi on i jego partnerka. Regularnie płaci alimenty na rzecz dwóch synów.

Z. B. (1) pracuje w firmie „Salon – I. Ł.” jako menadżer - sprzedawca. Zajmuje się również pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości. W tej samej firmie i na takim samym stanowisku pozwany pracował w czasie ostatniego postępowania w sprawie o alimenty. Obecnie wynagrodzenie zasadnicze pozwanego wynosi 2.100 zł brutto. Pozwany nie ujawnił pozostałych innych dochodów. Z. B. (1) w dalszym ciągu posiada zadłużenia z tytułu egzekucji komorniczych, kredytów i pożyczek. Jego stan zdrowia jest ogólnie dobry, pozwany jest zdolny do pracy.

Dowody :

- informacja o dochodach pozwanego k.95

- listy wypłat pozwanego k. 98

- przesłuchanie Z. B. (1) w charakterze strony k.117-119

- wysłuchanie małoletniego K. B. k.128 – 130.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo o podwyższenie alimentów okazało się uzasadnione co do zasady oraz częściowo co do wysokości. Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach sprawy (...), albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści tychże dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów. Ponadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiło wysłuchanie małoletniego powoda K. B., oraz zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów i zeznania pozwanego w zakresie w jakim korespondowały z dokumentami znajdującymi się w aktach sprawy. Z tej przyczyny Sąd w ograniczonym zakresie uznał wiarygodne twierdzenia pozwanego o jego sytuacji materialnej, gdyż nie wszystkie jego twierdzenia miały pokrycia w przedstawionym materiale dowodowym oraz twierdzenia A. B. w przedmiocie kosztów utrzymania małoletnich powodów.

Podkreślenia wymaga, że obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka wynika z art. 133 § 1 k.r.o., który mówi, że rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Wskazać należy, że przepis art. 135 § 1 k.r.o. stanowi, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Zgodnie z art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może dotyczyć osoby otrzymującej alimenty jak również osoby, która zobowiązana jest do płacenia alimentów. Natomiast zakres zmiany może dotyczyć pogorszenia lub poprawy ich sytuacji finansowej, co w konsekwencji może być podstawą do zmiany wyroku alimentacyjnego. Dla zasadności żądania zmiany alimentów konieczne jest wykazanie, że nastąpiła istotna zmiana sytuacji finansowej zobowiązanego oraz, że dalsze alimentowanie w wyniku zmiany okoliczności nie odpowiada bieżącym potrzebom uprawnionego bądź przekracza możliwości zarobkowe zobowiązanego, gdyż te okoliczności w myśl art. 135 k.r.o. decydują o zakresie obowiązku alimentacyjnego. Współzależność między tymi dwoma czynnikami wyraża się w tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspokojone w takim zakresie, w jakim zezwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego do alimentowania. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z 14 listopada 1997 r. (III CKN 217/97), które podziela Sąd Rejonowy obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka - stanowiący uszczegółowienie ogólnego obowiązku troszczenia się o "fizyczny i duchowy rozwój dziecka" i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej (zob. art. 96 § 1 zd. 2 k.r.o.) - nie jest ograniczony żadnym sztywnym terminem i nie jest również związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez dziecko określonego stopnia podstawowego czy średniego wykształcenia (wyrok SN z 30 czerwca 1999 r., III CKN 199/99). Według pkt XII uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z 9 czerwca 1976 r. (III CZP 46/75, OSNCP 1976, nr 9, poz. 184) podzielaną przez Sąd Rejonowy konsekwencją obowiązywania zasady równej stopy życiowej jest to, że rodzice w żadnym razie nie mogą uchylić się od obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie może utrzymać się samodzielnie, tylko na tej podstawie, że wykonywanie obowiązku alimentacyjnego stanowiłoby dla nich nadmierny ciężar. Rodzice muszą więc podzielić się z dzieckiem nawet najmniejszymi dochodami. Pogląd ten podzielono i uzupełniono pkt IV uchwały pełnego składu Sądu Najwyższego z 16 grudnia 1987 r. (III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42) (zob. również np. wyroki SN: z 21 stycznia 1999 r., I CKN 1292/98; z 6 stycznia 2000 r., I CKN 1077/99; z 24 marca 2000 r., I CKN 1538/99; z 16 stycznia 2001 r., II CKN 40/99), gdzie wskazano nadto, że w szczególnych przypadkach, gdy sytuacja dziecka tego wymaga, rodzice mają obowiązek nie tylko dzielenia się choćby najszczuplejszymi swymi dochodami, lecz także wyzbywania się posiadanego majątku bądź jego niektórych składników, aby w ten sposób podołać ciążącemu na nich obowiązkowi alimentacyjnemu, np. dla ratowania zdrowia dziecka. Nie można od nich jednak wymagać zbycia przedmiotów majątkowych przynoszących dochód i stanowiących źródło utrzymania rodziny. W przywołanej uchwale SN z 16 grudnia 1987 r. wskazano również, że zawsze zachodzi potrzeba zachowania rozsądnej równowagi pomiędzy zaspokojeniem potrzeb uprawnionego, a poziomem życia zobowiązanego. Podkreślono, że uwzględnienie roszczenia dziecka nie może doprowadzić do niedostatku rodziców (zob. też wyrok SN z 8 sierpnia 1980 r., III CRN 144/80, OSNCP 1981, nr 1, poz. 20, gdzie wskazano na niedopuszczalność rozstrzygnięcia sprawy, w rezultacie którego pozwany zostanie pozbawiony najniezbędniejszych środków utrzymania i możliwości najskromniejszej egzystencji). W niniejszej sprawie ustalenia wymagało, czy od daty ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów nastąpił wzrost usprawiedliwionych potrzeb małoletniego powoda i na ile jest on istotny. Ponadto Sąd miał za zadanie ustalić, czy zmieniły się i jakie są obecnie możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego. W pierwszej kolejności należy wskazać, że małoletni powodowie T. B. i K. B. mieszkają z matką, która na co dzień zajmuje się ich wychowaniem i sprawowaniem bezpośredniej opieki. Kontakty z ojcem odbywają się w terminach wyznaczonych przez Sąd Okręgowy (...). Sąd na podstawie twierdzeń przedstawicielki ustawowej i przedłożonych dowodów ustalił ile miesięcznie wynoszą usprawiedliwione potrzeby małoletniego T. B. i uznał, że kształtują się na poziomie 1.140,58 zł miesięcznie. Należy wskazać, że od czasu ostatniego wyrokowania w przedmiocie alimentów upłynęło 3 lata i małoletni powód ma obecnie 7 lat. Bezspornym jest, że potrzeby 7- latka, który uczęszcza do szkoły i na zajęcia dodatkowe są wyższe niż dziecka 4 -letniego, na co wpływa obowiązek szkolny, który generuje dodatkowe koszty w postaci zakupu wyprawki, opłacenia składek szkolnych, wykupienia ubezpieczenia oraz fakt, że dziecko 7- letnie potrzebuje dodatkowych form aktywności fizycznej jak i umysłowej. Dlatego Sąd przyjął za uzasadnione wydatki ponoszone przez matkę powoda na treningi piłki nożnej, wyjazdów na mecze, wyjść na basen czy kosztów telefonu komórkowego. Sąd na podstawie twierdzeń przedstawicielki ustawowej i przedłożonych dowodów ustalił również, ile miesięcznie wynoszą usprawiedliwione potrzeby małoletniego K. B. i uznał, że kształtują się na poziomie 1.400,24 zł miesięcznie. Należy wskazać, że od czasu ostatniego wyrokowania w przedmiocie alimentów upłynęło 3 lata i małoletni powód ma obecnie 15 lat. Bezspornym jest, że potrzeby 15- latka, który uczęszcza do szkoły i na zajęcia dodatkowe są wyższe niż dziecka 12 letniego, na co wpływa obowiązek szkolny, który generuje dodatkowe koszty w postaci opłacenia korepetycji związanych z edukacją małoletniego, dodatkowych form aktywności fizycznej oraz fakt, że dziecko 15 letnie spędza więcej czasu z kolegami, chce wyjść do kina i na pizzę. Dlatego Sąd przyjął za uzasadnione wydatki ponoszone przez matkę powoda na treningi piłki nożnej, wyjazdów na mecze, wyjść ze znajomymi czy kosztów telefonu komórkowego. Bezspornym jest również to, że w ciągu 3 lat od ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów, zwiększyły się koszty produktów i usług. Zdaniem Sądu od 2015 roku niewątpliwie zwiększyły się koszty utrzymania małoletnich K. i T. B., jednak nie wszystkie koszty podnoszone przez ich matkę, Sąd uznał za uzasadnione. Należy wskazać, że A. B. mieszka z partnerem M. D. z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i nie ponosi w związku z tym kosztów utrzymania mieszkania. Dlatego też Sąd uznał koszty utrzymania mieszkania za nieuzasadnione. Koszty wyżywienia małoletniego T. określone przez matkę na poziomie 450 zł są zawyżone, tym bardziej, że nawet A. B. nie przeznacza takich kwot na swoje wyżywienie. Również nie sposób się zgodzić, że koszty leków i suplementów używanych przez T. B. wynoszą po 50 zł miesięcznie, ponieważ dziecko jest zdrowe. Rozrywki z których korzysta małoletni powód w postaci urodzin kolegów i koleżanek mają one charakter incydentalny i nie są to uzasadnione koszty utrzymania małoletniego, a nade wszystko kwota 150 zł wydatkowana w przedmiocie rozrywek jest rażąco wygórowana. Sąd do kosztów utrzymania małoletniego zaliczył wyjazdy na mecze, treningi piłki nożnej oraz basen, bowiem są to zajęcia, które korzystnie wpływają na rozwój psychofizyczny dziecka. Ponadto koszty zakupu odzieży, obuwia i środków czystości również okazały się uzasadnione ze względu na to, że w wieku 7 lat dziecko jest bardzo aktywne ,szybko rośnie, w związku z czym szybciej zużywa rzeczy. W ocenie Sądu, koszty wyżywienia małoletniego K. B. w kwocie 450 zł są uzasadnione, ponieważ dziecko znajduje się obecnie we wzmożonym okresie rozwoju i dojrzewania. Ponadto uzasadnione okazały się wydatki na leki i środki czystości małoletniego ,ponieważ cierpi na trądzik i bielactwo. Małoletni jest w fazie wzmożonego rozwoju i uzasadnione są zwiększone wydatki na ubrania i obuwie. Sąd zważył, że nie sposób się zgodzić, że koszty telefonu używanego przez K. B. w kwocie po 65 zł miesięcznie są zawyżone, w tej sytuacji uzasadniony jest abonament w wysokości 50 zł miesięcznie. Tak samo jak rozrywki z których korzysta małoletni powód w postaci wyjść na pizzę czy do kina w wysokości 150 zł miesięcznie są wygórowane, z wysłuchania małoletniego wynika, że mają one charakter incydentalny i uzasadnione są w tym przedmiocie wydatki w kwocie 50 zł miesięcznie. Ponadto ze względu na to, że tylko matka zapewnia małoletniemu K. wyjazdy wakacyjne, uzasadnione okazały się wydatki w kwocie 55 zł miesięcznie na ten cel. Sąd w niniejszej sprawie badał sytuację finansową i majątkową pozwanego oraz czy się zmieniła od czasu ostatniego orzekania w przedmiocie alimentów. W tym miejscu należy wskazać, że pozwany podnosił, że w związku z tym, że toczy się wobec niego kilka postępowań egzekucyjnych nie posiada konta bankowego. Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego co do jego sytuacji finansowej, osiąganych dochodów i zdolności zarobkowych. Pozwany w ocenie Sądu nie ujawnił wszystkich swoich dochodów, które ukrywa z uwagi na prowadzone wobec niego postępowania egzekucyjne i liczne zobowiązania finansowe z tytułu zaciągniętych kredytów i pożyczek. Nieujawnienie swojego majątku oraz osiąganych zarobków jest logicznym następstwem unikania egzekucji. Również za niezgodne z prawdą Sąd uznał twierdzenia pozwanego, że nie uzyskuje dodatkowych dochodów np. w postaci prowizji ze sprzedaży i wynajmu nieruchomości i pozostaje w większej części na utrzymaniu partnerki, tym bardziej, że pracuje intensywnie na cały etat, nawet do godz. 20:00, a w sezonie do 21:00, ma dużo klientów –co potwierdził małoletni i stać go na regularne płacenie alimentów. Sąd uznał, że pozwany prowadzi działalność gospodarczą jako pośrednik w obrocie nieruchomościami z czego uzyskuje dochody. Wobec faktu, że pozwany nie ujawnił osiąganych dochodów, ich rzeczywiste ustalenie przez Sąd stało się niemożliwe. Sąd uznał, że pozwany osiąga dochody przewyższające kwotę 1500 zł, pozwany sam przyznał, że jego miesięczne koszty utrzymania przekraczają dochody. Sąd nie dał wiary twierdzeniom pozwanego, że pozostaje on na utrzymaniu konkubiny, która finansuje też utrzymanie jego dzieci. Sąd nie dał wiary zeznaniom pozwanego, że straszy syn przychodzi do niego również w tygodniu i daje mu pieniądze na obiady, gdyż pozostają w sprzeczności z twierdzeniem małoletniego, który podał, że w tygodniu z uwagi na zajęcia szkolne i czas pracy pozwanego nie odwiedza ojca i nie je u niego obiadów. Pozwany Z. B. (1) wynajmuje mieszkanie od swojego pracodawcy, ma stałą pracę, regularnie płaci alimenty oraz wydatkuje dodatkowe kwoty na utrzymanie małoletnich synów. W ocenie Sądu pozwany nie wykazał, że jego stan zdrowia znacznie się pogorszył i uniemożliwia mu wykonywanie pracy, bowiem pozwany nie przedłożył na tę okoliczność żadnych dowodów. Sąd Rejonowy uznał, że pozwany posiada możliwości zarobkowe, aby partycypować w kosztach utrzymania małoletniego K. B. w kwocie po 600 zł miesięcznie, a małoletniego T. B. w kwocie po 550 zł miesięcznie. Sąd ustalając wysokość alimentów na rzecz małoletnich od ojca, uwzględnił okoliczność, że pozwany oprócz alimentów daje chłopcom kieszonkowe (starszemu 40 zł a młodszemu 20 zł), kupuje dzieciom kosmetyki i ubrania (bluzę, koszulki, getry do gry w piłkę nożną), a także ponosi ich koszty utrzymania i wyżywienia przez dwa weekendy w miesiącu.

Sąd uznał, że w związku z tym, że dochody matki wynoszą one ok. 2.800 zł miesięcznie, a jej koszty utrzymania wynoszą 902 zł to do dyspozycji pozostaje jej kwota około. 1.908 zł, a zatem może partycypować w kosztach utrzymania małoletnich synów w kwocie po 800 zł na starszego syna K. oraz 590 zł miesięcznie na młodszego syna T..

Sąd orzekł w przedmiocie odsetek ustawowych od dnia następnego od dnia doręczenia pozwanemu odpisu pozwu z załącznikami, który został mu doręczony w dniu 08 sierpnia 2018r. i od tego czasu pozwany powinien się liczyć z możliwością podwyższenia alimentów na rzecz małoletniego syna. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo jako nieuzasadnione (pkt.II wyroku).

Sąd na podstawie art.100 k.p.c. zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone i zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami mając na uwadze fakt, że każda ze stron w połowie przegrała jak i wygrała sprawę.

Zgodnie z treścią art. 102 k.p.c. Sąd odstąpił od obciążania pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi, mając na uwadze prowadzone wobec niego postępowania egzekucyjne oraz pierwszorzędny obowiązek partycypowania w kosztach utrzymania małoletnich powodów.

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł w punkcie V wyroku, mając na względzie treść art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., w myśl którego Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty.

Mając na uwadze powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji wyroku.