Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 10/22 - wyrok Sąd Rejonowy w Świnoujściu z 2023-05-08

Sygn. akt II K 10/22

PR Ds 900.2021

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 maja 2023r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu II Wydział Karny w składzie:

Przewodnicząca: Sędzia Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

bez udziału Prokuratora

po rozpoznaniu w dniach: 26 września 2022r., 19 października 2022r., 14 grudnia 2022r.,
20 lutego 2023r., 24 kwietnia 2023r. i 8 maja 2023r.

sprawy M. K. (1) ,

c. P. i A. z d. C.,

ur. (...) w Ś.,

oskarżonej o to, że:

- w dniu 30 maja 2021r. w(...) (...) (...) przy ul. (...) w Ś. dokonała naruszenia czynności narządu ciała N. K. poprzez zadanie uderzenia szklanym pokalem w okolice brody i szyi, czym spowodowała u pokrzywdzonej rany cięte
w obrębie brody i szyi naruszające czynności narządów ciała na czas do 7 dni,

tj. o czyn z art. 157 § 2 k.k.

I.  oskarżoną M. K. (1) uznaje za winną dokonania zarzucanego jej czynu z tym ustaleniem, że oskarżona swoim zachowaniem spowodowała u N. K. naruszenie czynności narządów ciała, jakimi są tkanki miękkie twarzy i szyi, na okres przekraczający dni 7, tj. występku z art. 157 § 1 k.k. i za ten czyn na podstawie art. 157 § 1 k.k.,
przy zastosowaniu art. 37a § 1 k.k., wymierza jej karę 120 (sto dwadzieścia) stawek dziennych grzywny po 30 zł (trzydzieści 00/100 złotych) każda,

II.  na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeka od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonej N. K. kwotę 5.000 zł (pięć tysięcy 00/100 złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

III.  zasądza od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty postępowania oraz wymierza
jej opłatę w kwocie 360 zł.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 10/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. K. (1)

w dniu 30 maja 2021 roku w (...) (...) (...) przy ul. (...) w Ś. dokonała naruszenia czynności narządu ciała N. K. jakimi są tkanki miękkie twarzy i szyi poprzez zadanie uderzenia szklanym pokalem w okolice brody i szyi, czym spowodowała naruszenie czynności tych narządów ciała na czas przekraczający 7 dni,

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 29 maja 2021 r. około godziny 22 N. K., wraz z koleżankami N. M., O. Z., D. K. (1), udały się do klubu (...) w Ś.. W lokalu wymionione zostały zaproszone do loży zajętej przez S. Ł. (1) i jej koleżanki, która przebywała także w lokalu. Około godziny pierwszej w nocy N. K. odłączyła się od swoich koleżanek i samotnie wyszła na taras w dyskotece.

W tym czasie na tarasie przebywała M. K. (1), która razem z koleżanką podeszła do siedzącej N. K.. Oskarżona miała pretensje do pokrzywdzonej w związku z zamieszczonym przez nią na portalu społecznościowym (...) poście, w którym to N. K. zarzuciła jej bratu P. K. oszustwo przy zakładaniu zbiórek na leczenie chorego psa. Oskarżona złapała pokrzywdzoną za rękę, następnie wylała na nią piwo, po czym uderzyła ją szklanką - pokalem w okolicę brody i szyi. (...) lokalu udzieliła pomocy pokrzywdzonej. W związku z krwawieniem z okolic ran ciętych na szyi i brodzie wezwana została karetka, która przetransportowała pokrzywdzoną do szpitala. W wyniku uderzenia pokrzywdzona doznała obrażeń ciała w postaci ran ciętych w obrębie brody i szyi, które naruszyły czynności narządów jej ciała jakimi są tkanki miękkie twarzy i szyi na czas przekraczający 7 dni.

M. K. (1) nie była dotąd karana sądownie.

Zeznania pokrzywdzonej N. K.

2-3, 11-12, 29-31, 147-149

Zeznania D. K. (2)

49-50, 152-153

Zeznania O. Z.

61-62, 153-154

Zeznania K. P. z załączoną dokumentacją fotograficzną

38-39, 149-150

Zeznania M. K. (2)

42-45, 150-152, 205-206, 234

Zeznania K. C.

24-26

Zeznania świadka M. T.

170-171

Zeznania świadka M. W.

206-207

Zeznania świadka N. M.

207-208

Zeznania świadka B. K.

208

Zeznania świadka S. Ł. (1)

241-242

Zeznania świadka W. W.

232-233

Zeznania świadka M. K. (3)

233-234

Częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

75-76, 146-147

Protokół oględzin osoby z dokumentacją fotograficzną

15-17

Dokumentacja z leczenia pokrzywdzonej

127-131

Dokumentacja fotograficzna oskarżonej z dnia zdarzenia

144-145, 226-231

Dokumentacja fotograficzna postów internetowych

160-162

Pismo ze szpitala Miejskiego w Ś.

168

Wiadomości tekstowe między M. K. (2) a M. K. (1)

50-52

Dokumentacja dotycząca zatrudnienia w firmie (...)

199-201

Korespondencja sms z S. Ł. (1)

202

Zdjęcia pokrzywdzonej oraz jej obuwia ze szpitala

203-204

Opinia biegłego

187-190

Dokumentacja medyczna

8,13-14

Dane o karalności

213

Protokół oględzin telefonu komórkowego pokrzywdzonej z dokumentacją fotograficzną

215-217

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

Zeznania pokrzywdzonej N. K.

Zeznania pokrzywdzonej N. K. Sąd w całości uznał za wiarygodne. Wskazać należy, że zeznania pokrzywdzonej w niniejszej sprawie są kluczowe, albowiem była ona jedynym bezpośrednim świadkiem uderzenia ją przez oskarżoną. W swoich zeznaniach pokrzywdzona opisała przebieg zderzenia, wskazała, że podeszły do niej dwie kobiety blondynka i brunetka. Jedna z nich - dziewczyna ubrana w białą bluzkę typu hiszpanka zapytała ją czy zna P. K., pokrzywdzona odpowiedziała, że tak, a następnie kobieta ta uderzyła pokrzywdzoną szklanką w twarz.

Pokrzywdzona od początku konsekwentnie opisywała przebieg zdarzenia, a co kluczowe nie wskazywała od razu oskarżonej z imienia i nazwiska, lecz opisywała jedynie wygląd kobiety, która ją uderzyła, w tym jej charakterystyczny ubiór tj. jasną bluzkę typu hiszpanka. W dniu zdarzenia pokrzywdzona nie znała personaliów sprawcy zdarzenia, dopiero po analizie pytań zadawanych przez sprawczynię domyślała się kim jest kobieta, która ją uderzyła. Mimo to nie obciążała oskarżonej w swoich zeznaniach, lecz dopiero po pokazaniu jej wizerunku oskarżonej przyznała, że jest to M. K. (1). Nie sposób zatem uznać, że pokrzywdzona chciała bezpodstawnie oskarżyć M. K. (1). Tym bardziej, że pokrzywdzona po zdarzeniu, chcąc dowiedzieć się kto wyrządził jej krzywdę samodzielnie poszukiwała świadków zdarzenia za pośrednictwem portalu F..

Na uwadze należy mieć również, że pokrzywdzona nie znała osobiście oskarżonej, nie miała z nią żadnego konfliktu. Wręcz przeciwnie, to oskarżona miała żal i pretensje do pokrzywdzonej za posty umieszczane na portalu społecznościowym wobec jej brata, o czym świadczą wiadomości tekstowe oskarżonej z matką pokrzywdzonej. Oskarżona miała więc motyw swojego działania, zaś pokrzywdzona do dnia zdarzenia nie miała motywu by bez podstawnie oskarżać M. K. (1).

W swoich zeznaniach pokrzywdzona nie ukrywała okoliczności zdarzenia, również tych które mogłyby negatywnie oddziaływać na jej osobę tj. faktu spożywania alkoholu. Pokrzywdzona szczerze przyznała ile i jaki alkohol spożywała, co potwierdziły jej koleżanki będące z nią w klubie. Nie sposób jednak uznać, że pokrzywdzona była pod znacznym wpływem alkoholu, jak wskazuje dokumentacja medyczna zgromadzona w sprawie. Świadkowie zgodnie przyznają, że chociaż pokrzywdzona wypiła alkohol to jednak nie była nietrzeźwa. Jej stan po zdarzeniu wynikał ze zdenerwowania i szoku po uderzeniu, zaś wyczuwalna przez lekarza woń alkoholu z wylanego przez oskarżoną piwa na pokrzywdzoną, o czym mowa będzie w dalszej części uzasadnienia.

Wskazać również należy, że pozostali świadkowie przesłuchani w niniejszej sprawie wiedzę o zdarzeniu powzięli jedynie w sposób pośredni, przede wszystkim od pokrzywdzonej, jak również poprzez obserwację jej reakcji po zdarzeniu. Zeznania świadków w tym zakresie korespondują z zeznaniami pokrzywdzonej, co w ocenie Sądu oznacza, że pokrzywdzona przekazywała tym osobom spójną wersję wydarzeń, którą następnie sama podała w toku niniejszego postępowania. Okoliczność ta potwierdza niewątpliwie wiarygodność pokrzywdzonej.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Sądu brak jest podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań pokrzywdzonej.

Zeznania D. K. (2),

Zeznania D. K. (2) Sąd uznał za wiarygodne. D. K. (2) wiedzę o zdarzeniu miała jedynie z relacji pokrzywdzonej. W swoich zeznaniach opisała stan pokrzywdzonej po zdarzeniu oraz potwierdziła, że N. K. po zdarzeniu nie wskazywała personaliów oskarżonej, jedynie opisywała wygląd sprawcy. Świadek wskazała również, że w klubie pokrzywdzona z nikim nie miała konfliktu. Zeznania świadka korespondują z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie, w tym zeznaniami pokrzywdzonej oraz świadków O. Z., K. P., N. M..

O. Z.

Zeznania świadka potwierdzają, że N. K. po zdarzeniu nie wskazywała personaliów sprawcy uderzenia. Świadek nie miała wiedzy na temat zdarzenia, zrelacjonowała jedynie to co działo się już po samym uderzeniu. Wskazała, że pokrzywdzona wyglądała normalnie, nie była w stanie upojenia alkoholowego. Zeznania świadka nie korespondują z pozostałym materiałem dowodowym jedynie w aspekcie koloru włosów sprawczyni, które miała wskazywać pokrzywdzona. Okoliczność ta mogła wynikać z pomyłki świadka, albowiem pokrzywdzona wskazywała, że podeszły do niej dwie kobiety brunetka i blondynka. Zresztą w tym zakresie sama pokrzywdzona nie miała pewności.

Zeznania K. P.,

Za wiarygodne Sąd uznał zeznania świadka K. P.. Kobieta zrelacjonowała moment po zdarzeniu, kiedy zobaczyła zakrwawioną pokrzywdzoną na krześle. N. K. nie wskazała świadkowi z imienia i nazwiska osoby sprawcy, opisała jedynie, że podeszły do niej na tarasie dwie kobiety blondynka i brunetka i kobieta ubrana w białą bluzkę hiszpankę uderzyła ją. Gdy odwieziono pokrzywdzoną do szpitala (...) wróciła do klubu w celu znalezienia sprawczyni. Osoby obecne w klubie wskazały świadkowi oskarżoną jako sprawczynię uderzenia, w związku z czym świadek wykonała zdjęcia M. K. (1), która tego dnia była ubrana w jasną bluzkę hiszpankę. Świadek wskazała również, że kobieta w klubie opowiedziała jej o rozmowie oskarżonej z koleżanką, z której wynikało, iż to oskarżona uderzyła pokrzywdzoną.

Sąd nie znalazł podstaw do kwestionowania wiarygodności świadka. Jej zeznania pokrywają się z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie, w tym z zeznaniami pokrzywdzonej oraz świadka S. Ł. (1). W ocenie Sądu świadek nie ma żadnego interesu w obciążaniu akurat oskarżonej, dlatego też nie sposób kwestionować prawdziwości jej zeznań. Wykonała zdjęcie sprawcy wskazanego przez osoby trzecie.

M. K. (2)

M. K. (2) jest matką pokrzywdzonej, informację o przebiegu zdarzenia posiadała od swojej córki. Zeznania świadka były kluczowe co do ustalenia stanu w jakim znajdowała się pokrzywdzona w szpitalu oraz złego nastawienie oskarżonej do pokrzywdzonej. Jak wskazał świadek oskarżona przed zdarzeniem kontaktowała się z nią w celu naskarżenia na posty pisane przez pokrzywdzoną na F. na brata oskarżonej. Na potwierdzenie swoich zeznań świadek przedstawiła korespondencję jej i oskarżonej. Sąd zeznania świadka uznał za wiarygodne. Zeznania w szczególności w zakresie w jaki wskazują na pretensje oskarżonej do N. K., korelują z tym co zdarzyło się następnie, a mianowicie pretensje te zostały zrealizowane przez atak na pokrzywdzoną.

Zeznania K. C.

Zeznania tego świadka należy uznać za wiarygodne, Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia. Świadek nie widział jednak zdarzenia, nie miał również żadnej wiedzy na temat jego przebiegu.

Zeznania świadka M. T.

Zeznania świadka Sąd uznał w większości za wiarygodne, niemniej świadek nie miała żadnej wiedzy na temat czynu zarzucanego oskarżonej. W dniu zdarzenia świadek była wraz z pokrzywdzoną w klubie, opuściła jednak klub jeszcze przed uderzeniem pokrzywdzonej. Zeznania świadka są niewiarygodne dla Sądu w zakresie w jakim wskazuje, że w dniu zdarzenia pokrzywdzona była pod znacznym wpływem alkoholu i była prowadzona pod rękę przez koleżankę. Świadek wskazała, że w dniu zdarzenia kojarzyła pokrzywdzoną, albowiem widziała ją jak pracowała w R. i dlatego w klubie zwróciła na nią uwagę. Z przedstawionej dokumentacji wynika jednak, że pokrzywdzona pracę w sklepie podjęła po zdarzeniu, a zatem w tym zakresie zeznania świadka nie są prawdziwe.

Zeznania świadka M. W.

Świadek M. W. nie miał wiedzy na temat zarzucanego oskarżonej czynu. Był pracownikiem w klubie, jednak w dniu zdarzenia nie pracował.

Zeznania świadka N. M.

Zeznania świadka Sąd ocenił za wiarygodne. Jej zeznania potwierdzają, że pokrzywdzona po zdarzeniu była w szoku, miała krew na ubraniu, nie była jednak nietrzeźwa.

Zeznania świadka B. K.

Świadek nie miał wiedzy na temat zdarzenia, potwierdził jedynie, że oskarżona w dniu zdarzenia była z nim w klubie i spożywała alkohol.

Zeznania świadka S. Ł. (1)

Zeznania S. Ł. (1) Sąd uznał w całości za wiarygodne. Świadek w sposób szczery opisała co jest jej wiadome w sprawie. S. Ł. (1) potwierdziła, że pokrzywdzona po uderzeniu jej nie była nietrzeźwa, jak również, że małżeństwo obecne w klubie wskazało na kobietę w czarnych włosach jako sprawczynię i ciocia pokrzywdzonej zrobiła sprawczyni zdjęcie. Wskazać należy, iż S. Ł. (1) nie była związana w jakikolwiek z przedmiotową sprawą, jako osoba obca nie jest bezpośrednio zainteresowana rozstrzygnięciem sprawy w konkretny sposób. Sąd nie znalazł żadnych podstaw do kwestionowania wiarygodności zeznań wskazanych świadków. Co ważne S. Ł. (1) wskazała, że raczej ze względów zawodowych zwróciła uwagę na dziewczyny, jest bowiem nauczycielką i podziwiała, że tak ładnie, grzecznie się bawią. Dlatego zaprosiła je do loży do siebie.

Zeznania świadka W. W.

Zeznania świadka Sąd ocenił za wiarygodne. Wskazać jednak należy, że wskazywane przez świadka okoliczności tj. spożywanie przez oskarżoną drinków a nie piwa, nie stanowi istotnej okoliczności. Chociaż w sprawie ustalono, że kobieta atakująca pokrzywdzoną wylała na nią piwo, a następnie szklanką uderzyła ją w twarz to jednak nie oznacza to, że piwo należało do sprawczyni. Niewykluczone jest, że było to piwo, które należało do innej osoby i zostało wzięte przez oskarżoną.

Zeznania świadka M. K. (3)

Zeznania M. K. (3) Sąd uznał za niewiarygodne w części w jakiej świadek wskazuje na stan w jakim znajdowała się pokrzywdzona, gdy przybyła do szpitala tj. stan upojenia alkoholowego. Świadek był przesłuchiwany dopiero w postępowaniu sądowym, w długim okresie po dniu zdarzenia. Początkowo świadek nie kojarzył pokrzywdzonej, dopiero po okazaniu dokumentacji medycznej przypomniał sobie okoliczności wizyty szpitalnej. W ocenie Sądu świadek mylił fakty dotyczące pokrzywdzonej, jego zeznania nie pokrywały się z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Przede wszystkim pozostali świadkowie tj. K. P., M. K. (2), D. K. (2), O. Z., N. M., S. L. negowały, aby pokrzywdzona znajdowała się w stanie nietrzeźwości. Świadkowie wskazywali jedynie, że pokrzywdzona była wystraszona po zdarzeniu, ale nie była pijana. Za niewiarygodnością świadka przemawia również fakt, że M. K. (3) w swoich zeznaniach odmiennie opisywał strój pokrzywdzonej, wskazywał, że był w nieładzie, że była to sukienka. Dokumentacja fotograficzna z dnia zdarzenia wskazuje natomiast, że pokrzywdzona była ubrana w obcisłą bluzkę i spodnie, taki strój nie mógł pozostawać w nieładzie opisanym przez świadka. Nadto wyczuwalny zapach alkoholu od pokrzywdzonej nie wynikał z jej stanu nietrzeźwości, ale faktu, że została oblana piwem i niewątpliwie jej ubrania przesiąkły tym zapachem, zresztą wymieszanym z zapachem krwi, którą pokrzywdzona miała nawet na butach. Świadek jako lekarz, na co sam wskazywał, niewątpliwie miał dużo przypadków osób ze zranioną brodą, a zatem mógł mylić sprawy i osoby, tym bardziej, że był przesłuchiwany znaczny czas po zdarzeniu. Jego zeznań nie potwierdza dokumentacja medyczna, albowiem w ocenie Sądu nie jest ona w pełni wiarygodna i bazuje na danych niezgodnych z rzeczywistością.

Częściowo wyjaśnienia M. K. (1)

Wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za wiarygodne jedynie w niewielkim zakresie tj. w jakim przyznała się do tego, że w dniu zdarzenia była w lokalu (...) oraz że na zdjęciach wykonanych przez K. P. jest ona i to ubrana w bluzkę hiszpankę.

Opinia medyczno-sądowa

Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłych, jako sporządzoną przez osobę dysponującą odpowiednim zasobem wiedzy fachowej. Opinia ta jest pełna, jasna oraz niesprzeczna. Strony nie kwestionowały przedmiotowej opinii, Sąd również nie znalazł podstaw do jej podważenia.

Dokumentacja medyczna, z leczenia pokrzywdzonej,

Sąd uznał zgromadzoną dokumentację medyczną za wiarygodną, z wyjątkiem zaznaczonej przez lekarza okoliczności, że pokrzywdzona była w stanie upojenia alkoholowego, w znacznym działaniu alkoholu. Przesłuchani w sprawie świadkowie zaprzeczyli wskazanej okoliczności. Również w ocenie Sądu zeznania lekarza sporządzającego dokumentację są w tym zakresie niewiarygodne, o czym była mowa powyżej. W swoich zeznaniach pokrzywdzona nie negowała faktu spożywania alkoholu, niemniej jednak spożyta przez nią ilość nie mogła doprowadzić jej do wskazanego znacznego upojenia alkoholowego. Zdaniem Sądu to fakt, że pokrzywdzona była oblana alkoholem, zalana krwią, a nadto zmęczona, albowiem wizyta w szpitalu trwałą kilka godzin, mógł spowodować taki opis pokrzywdzonej -mylny.

protokół oględzin osoby z dokumentacją fotograficzną,

Wymienione dokumenty zostały one sporządzone przez osoby uprawnione, zgodnie z przepisami prawa, w toku postępowania nie były kwestionowane przez strony. Sąd nie znalazł innych powodów, aby zaprzeczyć ich wiarygodności

karta karna

Wymieniony dokument został sporządzony przez osoby uprawnione. Brak podstaw by kwestionować jego wiarygodność.

wiadomości tekstowe między M. K. (2) a M. K. (1),

Dokument ten koreluje z pozostałymi dowodami w sprawie, oskarżona nie kwestionowała prawdziwości tego dokumentu. Sąd uznał dowód za wiarygodny.

Dokumentacja fotograficzna oskarżonej oraz postów internetowych,

Dokument ten koreluje z pozostałymi dowodami w sprawie, oskarżona nie kwestionowała prawdziwości tego dokumentu. Sąd uznał dowód za wiarygodny.

Dokumentacja dotycząca zatrudnienia w firmie (...)

Dokument ten koreluje z pozostałymi dowodami w sprawie, oskarżona nie kwestionowała prawdziwości tego dokumentu. Sąd uznał dowód za wiarygodny, brak podstaw do jego kwestionowania.

Korespondencja sms z S. Ł. (1)

Dokument ten koreluje z wiarygodnymi zeznaniami S. Ł. (2) i N. K., brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

Zdjęcia pokrzywdzonej i jej obuwia

Dokument ten koreluje z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonej, jej matki, brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

Pismo ze Szpitala Miejskiego

Pismo ze Szpitala jest odtworzeniem okoliczności, które znalazły się w dokumentacji medycznej pokrzywdzonej. Okoliczności wpisane przez lekarza tj. bełkotliwa mowa, ubiór w nieładzie, zataczanie się, alkoholowy zapach z ust, wymiociny o zapachu alkoholu w ocenie Sądu są niewiarygodne, albowiem przeczą temu zeznania świadków oraz pokrzywdzonej. Aktualne pozostają zarzuty wskazane przy ocenie dokumentacji medycznej oraz zeznań świadka M. K. (3).

Protokół oględzin telefonu pokrzywdzonej

Wymieniony dokument został sporządzone przez osoby uprawnione, zgodnie z przepisami prawa, w toku postępowania nie był kwestionowane przez strony. Brak podstaw do kwestionowania jego wiarygodności.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

Oskarżona przesłuchiwana w toku postępowania przygotowawczego nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu zabronionego, odmówiła składania wyjaśnień i odpowiedzi na pytania. W postępowaniu przed Sądem oskarżona nie przyznała się do zarzucanego jej czynu, wskazywała, że nie znała pokrzywdzonej i nie miała z nią kontaktu. W tym zakresie Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonej za niewiarygodne i stanowiące jedynie jej linię obrony. Fakt konfliktu wynika z korespondencji oskarżonej i M. K. (2). Wskazywana przez oskarżoną okoliczność, że nie mogła uderzyć pokrzywdzonej szklanką od piwa, albowiem z uwagi na jej problemy gastryczne spożywa tylko drinki nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem w klubie dostępny był alkohol różnego rodzaju, w tym również piwo (co wskazywali świadkowie) i oskarżona mogła posłużyć się szklanką z piwem, która nie należała do niej, a jedynie była „pod ręką” – pozostawiona chociażby przez kogoś z uczestników zabawy. Oskarżona przyznała się, że tego dnia była w klubie jak również rozpoznała się na zdjęciu wykonanym przez K. P.. Jak w wynika z zeznań świadków K. P. i S. Ł. (1) kobieta na fotografii uderzyła pokrzywdzoną, co wskazywały im osoby obecne w klubie. Na uwadze należy mieć również fakt, iż oskarżona miała motyw, aby upokorzyć i skrzywdzić pokrzywdzoną. Oskarżona miała bowiem pretensje do pokrzywdzonej w związku z zamieszczonym przez nią na portalu społecznościowym (...) poście, w którym to N. K. zarzuciła jej bratu P. K. oszustwo przy zakładaniu zbiórek na leczenie chorego psa. Nie są wiarygodne wyjaśnienia oskarżonej, że nie miało dla niej to znaczenia i były to jedynie młodzieżowe zatargi między jej bratem a pokrzywdzoną, albowiem wiadomości tekstowe oskarżonej z M. K. (2) potwierdzają, że oskarżona miała pretensje do pokrzywdzonej i wskazywała, że pokrzywdzona „poniesie konsekwencje” i ona jej tego nie odpuści. Wszelkie te okoliczności niewątpliwie świadczą o sprawstwie oskarżonej.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Odpowiedzialności za popełnienie czynu kwalifikowanego z art. 157 § 1 kk odpowiada ten, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1. Przedmiotem ochrony w wypadku tego przestępstwa jest zdrowie człowieka. Czynność sprawcza polega na "powodowaniu" opisanych w art. 157 § 1 skutków. Czasownikowe znamię "powoduje" oznacza, że zachowanie sprawcy polega zarówno na działaniu jak i zaniechaniu. Jest to przestępstwo powszechne, które może popełnić każdy. Jest przestępstwem umyślnym, a wina sprawcy może mieć postać zamiaru zarówno bezpośredniego jak i ewentualnego. Tak jak wskazano jest to przestępstwo materialne (skutkowe), a jego dokonanie następuje z chwilą realizacji skutku. Skutek ten określony został jako naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia inne niż ciężkie, trwające dłużej niż 7 dni (w doktrynie określne jako średnie uszkodzenie ciała). Naruszenie czynności narządu ciała to spowodowanie w organie takich zmian, które zakłócają jego normalne, zgodne z przeznaczeniem funkcjonowanie, przy czym nie powoduje ono bezwładności organu.

Analiza materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, iż oskarżona swoim zachowaniem zrealizowała znamiona przestępstwa z art. 157 § 1 k.k. Oskarżona uderzając pokrzywdzoną szklanką w okolice szyi i brody, zgodnie z opinią biegłego medycyny sądowej, spowodowała obrażenia u pokrzywdzonej w postaci ran ciętych w obrębie brody i szyi, które to naruszyły funkcjonowanie narządów ciała na okres powyżej 7 dni.

W związku z tym, że opinia biegłej na skutek analizy aktualnego stanu zdrowia pokrzywdzonej wskazała, że obrażenia pokrzywdzonej naruszyły funkcjonowanie narządów ciała na okres powyżej 7 dni należało dokonać zmiany w kwalifikacji czynu przypisanego oskarżonej.

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

I

Wymierzając oskarżonej karę, Sąd kierował się dyrektywami wynikającymi z art. 53 kk i następnymi.

Stopień winy jest znaczny, ponieważ nie zachodzą żadne okoliczności umniejszające winę. Oskarżona jest osobą dorosłą, która rozumiała znaczenie czynu i mogła pokierować swoim postępowaniem. Sąd nie stwierdził okoliczności wyłączających winę, czy bezprawność czynu.

Stopień społecznej szkodliwości czynu był wyższy niż znikomy. Sąd wziął pod uwagę rodzaj naruszonego przez oskarżoną dobra, jakim jest zdrowie człowieka, sposób i okoliczności popełniania czynu – oskarżona w miejscu publicznym, podczas zabawy zaatakowała pokrzywdzoną, wylewając na nią piwo, a następnie uderzając szklanką w twarz, jak również postać zamiaru i motywację oskarżonej – oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim, Sąd wziął pod uwagę, że oskarżona działała w ramach zemsty, z błahego powodu.

Wymierzając oskarżonej karę Sąd wziął pod uwagę okoliczności łagodzące tj. dotychczasowa niekaralność oskarżonej i prowadzenie ustabilizowanego trybu życia.

Mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności oskarżonej wymierzono jej karę 120 stawek dziennych grzywny po 30 zł każda. Zdaniem Sądu tak wymierzona kara jest wystarczająca dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobiegnie powrotowi do przestępstwa. Tak ukształtowana kara spełni również swoją rolę w zakresie prewencji ogólnej, jak i indywidualnej. Uświadomi oskarżonej naganność jej postępowania.

Wysokość jednej stawki Sąd ustalił biorąc pod uwagę aktualną sytuację finansową oskarżonej i jej potencjalne możliwości zarobkowe.

II

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł od oskarżonej na rzecz pokrzywdzonej tytułem zadośćuczynienia kwotę 5.000 zł.

Niewątpliwie kwota ta jest adekwatna do cierpień fizycznych i psychicznych pokrzywdzonej, która to pierwszy raz bez opieki osoby dorosłej poszła na zabawę, miała w planach spędzić miły wieczór. W żaden sposób nie przyczyniła się, nie sprowokowała działań oskarżonej. Pokrzywdzona nadal ma na twarzy w miejscu widocznym bliznę.

Pamiętać tu jednak należy, iż orzeczenie odszkodowania lub zadośćuczynienia na podstawie art. 46 § 1 k.k. nie stoi na przeszkodzie dochodzeniu niezaspokojonej części roszczenia w drodze postępowania cywilnego(art. 46 § 3 k.k.)

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu Sąd zasądził od oskarżonej koszty procesu stosownie do art. 627 k.p.k. oraz wymierzył jej opłatę, stwierdzając, że jest ona w stanie i powinna uiścić koszty poniesione przez Skarb Państwa przy rozpoznaniu jej sprawy. Oskarżona posiada stałe zatrudnienie, z którego otrzymuje wynagrodzenie w wysokości około 5.000 zł miesięcznie, w związku z czym zasadne jest obciążenie jej kosztami procesu.

1Podpis

SSR Kamilla Gajewska 22.05.2023r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Furman
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świnoujściu
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Kamilla Gajewska
Data wytworzenia informacji: