Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1297/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świnoujściu z 2015-12-30

Sygn. akt: I C 1297/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Mariusz Grobelny

Protokolant:

starszy protokolant Jakub Markiewicz

po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2015 roku w Świnoujściu

sprawy z powództwa (...) (...) w G.

przeciwko K. S.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 1297/15

UZASADNIENIE

wyroku wydanego w postępowaniu uproszczonym

Powód (...) (...) w G. wystąpił przeciwko pozwanemu K. S. z powództwem o zasądzenie kwoty 883,88 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż przedmiotowa wierzytelność powstała w wyniku zawarcia przez stronę pozwaną z (...) Sp. z o.o. w W. obecnie (...) S.A. (wierzyciel pierwotny) umowy o świadczenie usług z dnia 03 grudnia 2008r. Strona pozwana nie wywiązała się z warunków umowy, w konsekwencji czego z dniem 01 października 2009r. umowa została rozwiązana. Na zadłużenie strony pozwanej składają się następujące dokumenty księgowe: (...) z dnia 24 listopada 2009r. na kwotę 513 zł (do zapłaty pozostała kwota 429,39 zł) i (...) z dnia 18 sierpnia 2010r. na kwotę 90 zł. Łączna wartość zadłużenia z tytułu opisanych wyżej dokumentów księgowych wraz z odsetkami ustawowymi obliczonymi do dnia sporządzenia pozwu wynosi 883,88 zł (na co składają się: 519,39 zł - suma niezapłaconych dokumentów księgowych, 364,49 zł - suma odsetek ustawowych naliczonych do dnia następnego po dacie płatności dokumentu księgowego do dnia sporządzenia pozwu). W dniu 20 kwietnia 2015r. wierzyciel pierwotny (...) S.A. w W. dokonał przelewu przysługującej mu wierzytelności od strony pozwanej na rzecz powoda. Zbycie wierzytelności nastąpiło zgodnie z art. 509 kc. Tym samym powód uzyskał legitymację procesową czynną w niniejszym postępowaniu. Przed wytoczeniem powództwa podejmowane były próby polubownego odzyskania należnej od strony pozwanej kwoty, jednakże próby te okazały się bezskuteczne. Dlatego też powód zmuszony jest dochodzić swoich roszczeń na drodze postępowania sądowego.

Pozwany nie wniósł odpowiedzi na pozew. Nie stawił się również na rozprawę wyznaczoną w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 26 listopada 2008r. pozwany K. S. zawarł z (...) Sp. z o.o. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

(dowód: umowa z dnia 26.11.2008r. - k. 11)

W dniu 24 listopada 2009r. (...) Sp. z o.o. w W. wystawił notę obciążeniową numer (...) obciążając pozwanego kwotą 513 zł, na którą składały się: kwota 61 zł tytułem kary w wysokości ulgi z tytułu promocyjnej opłaty aktywacyjnej, kwota 252 zł tytułem kary w wysokości ulgi z tytułu promocyjnych cen pakietów, kwota 200 zł tytułem kary z tytułu wcześniejszego rozwiązania umowy.

(dowód: nota obciążeniowa nr (...) - k. 13)

W dniu 18 sierpnia 2010r. (...) Sp. z o.o. w W. wystawił notę obciążeniową numer (...) obciążając pozwanego kwotą 90 zł, na którą składały się: kwota 30 zł tytułem kary za brak kabla (...) i kwota 60 zł tytułem kary za brak zasilacza.

(dowód: nota obciążeniowa nr (...)- k. 12)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Stosownie zaś do treści art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171 poz. 1800 z późn. zm.) świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

W niniejszej sprawie zaistniały przesłanki do wydania wyroku zaocznego. Zgodnie z art. 339 § 1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. Stosownie zaś do treści art. 340 kpc wyrok wydany w nieobecności pozwanego nie będzie zaoczny, jeżeli pozwany żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności albo składał już w sprawie wyjaśnienia ustnie lub na piśmie. Pomimo wydania wyroku zaocznego Sąd oddalił jednak powództwo. Zgodnie bowiem z art. 339 § 2 kpc w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa. Twierdzenia powoda zawarte w pozwie budzą uzasadnione wątpliwości.

Podkreślić należy, że to powód, stosownie do treści art. 6 kc, powinien w niniejszej sprawie wykazać istnienie roszczenia zgłoszonego w pozwie oraz jego wysokość. W pierwszej kolejności zauważyć należy, że powód w pozwie wyprowadzał swoje roszczenie z umowy jaką pozwany miał zawrzeć z wierzycielem pierwotnym w dniu 03 grudnia 2008r. Tymczasem do pozwu została dołączona umowa z dnia 26 listopada 2008r. Powód nie wyjaśnił tej rozbieżności. Zdaniem Sądu powód nie wykazał również w żaden sposób, aby faktycznie nabył wierzytelność wobec pozwanego od wierzyciela pierwotnego. Na tą okoliczność powód przedłożył jedynie zawiadomienie o zmianie wierzyciela. Tego rodzaju dokument nie stanowi dowodu potwierdzającego zawarcie umowy cesji. Zauważyć należy, że powód nie wykazał, aby osoba podpisana pod przedmiotowym zawiadomieniem była uprawniona do składania jakichkolwiek oświadczeń w imieniu wierzyciela pierwotnego. Tym samym podpisane przez nią pismo nie może stanowić dowodu zawarcia umowy cesji. Ponadto w treści pisma z dnia 28 maja 2015r. nie została sprecyzowana wierzytelność, której to pismo miało dotyczyć. Brak jest więc jakiejkolwiek możliwości weryfikacji tego czy należność dochodzona pozwem była przedmiotem przelewu. Powód nie wykazał również istnienia dochodzonego roszczenia, co do zasady i co do wysokości. Dochodząc należności z not obciążeniowych powód w żaden sposób nie wykazał, aby zaistniały umowne przesłanki obciążenia pozwanego karami umownymi. Podkreślić przy tym należy, że z przedłożonej przez powoda umowy podpisanej przez pozwanego nie wynika uprawnienie wierzyciela pierwotnego do obciążenia pozwanego karami umownymi, jak również wysokość tych kar. Z umowy wynika natomiast, że załącznikami do umowy były m.in.: regulamin świadczenia usług, cennik świadczenia usług, warunki promocji. Powód nie przedłożył żadnego z tych załączników. Ponadto powód nie przedłożył żadnego dowodu na poparcie swojego twierdzenia, że umowa ze stroną pozwaną została rozwiązana.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo. SSR Mariusz Grobelny

Zarządzenia:

1)  odnotować w kontrolce uzasadnień;

2)  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda;

3)  opublikować wyrok z uzasadnieniem na portalu orzeczeń;

4)  akta przedłożyć z pismami lub za 21 dni.

Ś., dnia 25 stycznia 2016r. SSR Mariusz Grobelny

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Żaneta Trzcińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świnoujściu
Osoba, która wytworzyła informację:  Mariusz Grobelny
Data wytworzenia informacji: