Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świnoujściu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 417/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. J.

w okresie od 2020r. do 19 marca 2023r. w Ś. i B. znęcał się psychicznie i fizycznie nad konkubiną D. S. (1) w ten sposób, że o różnych porach dnia i w nocy wszczynał wobec niej awantury, w trakcie których szarpał ją, popychał, używał wobec niej słów powszechnie uznanych za wulgarne i obelżywe, poniżał, ośmieszał, a także zamykał w różnego rodzaju pomieszczeniach, w tym w dniu 21 stycznia 2023r. przy ul. (...) w Ś. szarpał i uderzał D. S. (1) powodując u wymienionej obrażenia w postaci otarcia w okolicy twarzy, rany tłuczonej okolicy jarzmowej lewej, krwiaka podskórnego powieki dolnej oka lewego, rany
w obrębie oka lewego, stłuczenia tkanek miękkich okolicy ciemieniowej lewej,
które to obrażenia naruszyły funkcjonowanie narządów ciała pokrzywdzonej na czas
do 7 dni, zaś 19 marca 2023r. przy ul. (...) w Ś. szarpał D. S. (1) za włosy, kopał po plecach, uderzał po twarzy i rzucał o ziemię powodując
w ten sposób u wymienionej obrażenia ciała w postaci otarć naskórka w obrębie szyi, zaczerwienienia skóry w obrębie policzka lewego, otarcia naskórka w obrębie kolana prawego, otarć naskórka i zasinienia w obrębie prawej kończyny górnej, które naruszyły funkcjonowanie narządów ciała pokrzywdzonej na czas do 7 dni, oraz groził pokrzywdzonej pozbawieniem życia, w tym przykładając do jej szyi nóż, a także pozbawił ją wolności zamykając w magazynie znajdującym się przy wskazanym lokalu,

tj. czyn z art. 207 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 2 i 4 k.k. w zb. z art. 189 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

S. J. i D. J. żyli w przeszłości w związku konkubenckim. D. J. ma problem z nadużywaniem alkoholu. Związek wymienionych tylko początkowo układał się dobrze. W okresie od 2020r. do 19 marca 2023r. w Ś. i B. S. J. znęcał się psychicznie i fizycznie nad konkubiną D. S. (1). O różnych porach dnia i w nocy wszczynał awantury, w trakcie których szarpał pokrzywdzoną, popychał, używał wobec niej słów powszechnie uznanych za wulgarne i obelżywe, poniżał, ośmieszał, a także zamykał w różnego rodzaju pomieszczeniach.

W dniu 21 stycznia 2023r. w Ś. szarpał i uderzał D. S. (1) powodując u wymienionej obrażenia w postaci otarcia w okolicy twarzy, rany tłuczonej okolicy jarzmowej lewej, krwiaka podskórnego powieki dolnej oka lewego, rany w obrębie oka lewego, stłuczenia tkanek miękkich okolicy ciemieniowej lewej, które to obrażenia naruszyły funkcjonowanie narządów ciała pokrzywdzonej na czas do 7 dni. Po zdarzeniu pokrzywdzona trafiła do szpitala miejskiego, gdzie poinformowała lekarzy, ze pobił ją jej partner.

W dniu 19 marca 2023r. przy ul. (...) w Ś. S. J. szarpał D. S. (1) za włosy, kopał po plecach, uderzał po twarzy i rzucał o ziemię powodując w ten sposób u wymienionej obrażenia ciała w postaci otarć naskórka w obrębie szyi, zaczerwienienia skóry w obrębie policzka lewego, otarcia naskórka w obrębie kolana prawego, otarć naskórka i zasinienia w obrębie prawej kończyny górnej, które naruszyły funkcjonowanie narządów ciała pokrzywdzonej na czas do 7 dni, oraz groził pokrzywdzonej pozbawieniem życia, w tym przykładając do jej szyi nóż, a także pozbawił ją wolności zamykając w magazynie znajdującym się przy wskazanym lokalu. Świadkiem tego był D. S. (2).

Po zdarzeniu na miejsce została wezwana Policji, a S. J. został zatrzymany.

S. J. nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Był dotąd wielokrotnie karany.

zeznania świadka D. S. (2)

5-7, 328-329

zeznania świadka D. S. (1)

19-21, 23-24, 25-27, 81-82, 195-196

zeznania świadka P. S.

56-57, 270-271,

zeznania świadka E. B.

88-89

zeznania świadka B. B. (1)

114-115, 271-272

Wykaz interwencji

219-220, 170-174,

zeznania świadka A. K.

184-185

zeznania świadka T. M.

186-187

zeznania świadka A. S.

206-207, 308-309

zeznania świadka M. B.

50-51, 270

Zdjęcie treści smsów

8

Zdjęcia obrażeń

22

Zdjęcie narzędzia

41

protokół badania trzeźwości

11,83

Opinia w zakresie obrażeń pokrzywdzonej

108-110

Opinia sądowo-psychiatryczna

201-204

dokumentacja medyczna pokrzywdzonej

100-103

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

35-38,46-47, 58-60, 150-152,

karta karna

253-255

1.1.2.

S. J.

pkt 2 zarzutu 19 marca 2023r. w Ś. przy ul. (...) w lokalu gastronomicznym trzymając w ręku długi nóż groził D. S. (2) pozbawieniem życia w celu zmuszenia wymienionego do opuszczenia lokalu, czym wzbudził w zagrożonym uzasadnioną obawę spełnienia tych gróźb,

tj. czyn z art. 191 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

S. J. i D. S. (1) w przeszłości żyli w związku konkubencki, aktualnie są małżeństwem. Wspólnie prowadzili bar przy dworcu PKP w Ś.. Ich związek układał się burzliwe, często spożywali alkohol i dochodziło między nimi do scysji.

W marcu 2023r. S. J. zatrudnił w barze (...).

W dniu 19 marca w godzinach wieczornych w barze trwało spotkanie towarzyskiego S. J., D. S. (1) i ich znajomych. D. S. (1) i S. J. spożywali alkohol. Kiedy w lokalu pozostali już tylko S. J., D. S. (1), D. S. (2) i M. B. w pewnym momencie S. J. złapał D. S. (1) za włosy i zaczął ją ciągnąc w kierunku wyjścia z lokalu. W tym czasie wyzywał on D. S. (1) słowami powszechnie uznanymi za obelżywe. Wówczas M. B. i D. S. (2) złapali S. J., przytrzymali, ale ten zdołał się wyswobodzić, pobiegł za bar i tak chwycił nóż i trzymając go w ręku krzyczał do D. S. (2) żeby zostawił D. S. (1) oraz także używając wulgaryzmów ażeby opuścił lokal. W pewnym momencie S. J. przedmiotowy nóż zbliżył do szyi D. S. (2). Po tym mężczyźni opuścili lokal. Rankiem D. S. (2) udał się do S. J., żeby się z nim rozliczyć i zrezygnować z pracy. Wówczas okazało się, że D. S. (1) jest zamknięta w pomieszczeniu gospodarczym. S. J. dał klamkę do drzwi D. S. (2) i D. S. (1) wyszła z pomieszczenia.

Na miejsce została wezwana Policji, a S. J. został zatrzymany.

S. J. nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. Był dotąd wielokrotnie karany.

zeznania świadka D. S. (2)

5-7, 328-329

zeznania świadka D. S. (1)

19-21, 23-24, 25-27, 81-82, 195-195

zeznania świadka M. B.

50-51,270

Zeznania świadka P. S.

56-57, 270-271,

Zeznania świadka B. B. (2)

114-115, 271-272,

Zeznania świadka E. B.

88-89

Zeznania świadka A. S.

206-207, 308-309

Kopia smsa

8

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

35-38,46-47, 58-60, 150-152

informacja z K. , odpisy wyroków

253-255

Protokół badania stanu trzeźwości

11,83

Zdjęcia obrażeń

22

Zdjęcie narzędzia

41

Opinia sądowo-psychiatryczna

201-204

1.1.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1

1.2

zeznania świadka D. S. (2)

Zeznania tego świadków Sąd uznał za wiarygodne. Świadek złożył zbieżne zeznania na etapie postępowania przygotowawczego i sądowego, choć te złożone w sądzie obarczone były upływem czasu jaki minął od zdarzenia. Zeznania tego świadka korelują z zeznaniami P. S. (D. J. – tymi złożonymi tuż po zajściu), zdjęciami obrażeń pokrzywdzonej, jej dokumentacją medyczną, a także zeznaniami funkcjonariuszki Policji A. S., która opisała to co zastała na miejscu interwencji.

D. S. (2) nie był w konflikcie z oskarżonym aż do krytycznego dnia. Pracował u oskarżonego. Nie miał powodów ażeby fałszywie obciążać S. J.. Zdaniem Sądu nie nasunęły się żadne wątpliwości co do wiarygodności zeznań tego świadka.

Nadto zajście częściowo potwierdza korespondencja sms-owa świadka i S. J..

zeznania świadka D. S. (1)

Zdaniem Sądu zeznania świadka są wiarygodne, ale tylko z k. 19-21, 25-27. Świadek opisała zajście tak jak D. S. (2), posiadała obrażenia adekwatne do opisu przemocy jaką stosował S. J., następnie pokrzywdzona wycofała się z zeznań. Te zeznania też są zgodne z zeznaniami A. S. – funkcjonariuszki Policji oraz P. S..

zeznania świadków E. B., B. B. (1)

Zeznania tych świadków są wiarygodne, jednakże nie wnoszą dużo do sprawy albowiem świadkowie opuścili bar, w którym doszło do zajścia jeszcze przed nim.

Zeznania świadka P. S.

Zeznania tego świadka są wiarygodne. Świadek widział jedynie fragment zajścia, ale w zeznaniach potwierdził agresje oskarżonego. Nie jest on w konflikcie z oskarżonym, nie jest zainteresowany konkretnym rozstrzygnięciem w sprawie.

Zeznania świadka M. B.

Zeznania tego świadka Sąd uznał za wiarygodne jedynie w części, w której potwierdza on fakt spotkania, imprezy w barze. W pozostałej części co do tego w jaki sposób zachował się oskarżony wobec D. S. (2) i D. S. (1) są niewiarygodne

Zeznania świadków A. K. i T. M.

Zeznania tych świadków są wiarygodne, potwierdzają, że związek (...) był burzliwy, że spożywali nadmiernie alkohol, kłócili się. Zeznania te są wiarygodne i korelują z pozostałym materiałem dowodowym.

Zeznania świadka A. S.

Zdaniem Sądu zeznania te są wiarygodne. Świadek jest funkcjonariuszem Policji. W zeznaniach świadek zrelacjonowała to co zastała na miejscu po podjęciu interwencji. Zeznania tego świadka korelują z zeznaniami D. S. (2), obrażeniami pokrzywdzonej udokumentowanymi zdjęciami. Brak jest podstaw do kwestionowania wiarygodności tych zeznań.

Wykaz interwencji, protokół badania trzeźwości dokumentacja medyczna pokrzywdzonej karta karna

Dokumenty urzędowe, sporządzone w przewidzianej prawem formie, nie kwestionowany przez żadną ze stron, Sąd też nie miał powodu, aby wiarygodność tych dokumentów podważać.

Zdjęcie treści smsów Zdjęcie treści smsów Zdjęcie narzędzia

Dokumenty przedłożone przez pokrzywdzonego D. S. (2), korelują z jego zeznaniami i dowodami obciążającymi oskarżonego. Brak jest podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

Opnie biegłych psychiatrów, opinia obrażeń pokrzywdzonej

Opinie są pełne, jasne, nie są wewnętrznie sprzeczne, brak jest takich cech, które wymagałyby uzyskania opinii nowej lub uzupełniającej.

1.1.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1, 2

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom złożonym przez oskarżonego, jest to jego linia obrony sprzeczna z materiałem dowodowym, tym uznanym przez sąd za wiarygodny. Oskarżony starał się wykazać, że cała sytuacja to fałszywe oskarżenie D. S. (2), który uknuł spisek ażeby przejąć bar oskarżonego, zaś D. S. (1) jest alkoholiczką, która posiada obrażenia z uwagi na jej tryb życia.

Nie logicznym jest twierdzenie, że D. S. (2) miał przejąć bar, albowiem nie mógł go przejąć od D. J. (wówczas S.), skoro nie był jej własnością. Trudno także przyjąć ażeby D. S. (1) sama spowodowała u siebie tak liczne obrażenia ( w tym linijne na szyi).

Zeznani świadka M. B.

Zdaniem Sądu zeznana te są sprzeczne z zeznaniami (tymi pierwszymi) D. S. (1), D. S. (2), P. S., A. S., a także posiadami przez pokrzywdzona obrażeniami. Zdaniem Sądu świadek prezentuje znaną w społeczeństwie postawę, z której wynika, że nie należy wtrącać się w nie swoje sprawy.

Zeznania świadka M. S.

Świadek skorzystał z prawa do odmowy składania zeznań.

D. S. (1)

Zeznania świadka z k. 81-82, 195-196, oraz te złożone przed Sądem należało uznać za niewiarygodne. Często ofiary znęcania już w toku procesu z uwagi czy to na strach czy wieź emocjonalną wycofują się z oskarżenia. W ocenie Sądu taki właśnie mechanizm zadziałał w sytuacji D. J..

Świadek wskazała, że złożyła wcześniej fałszywe zeznania, bo nakłonił ją do tego D. S. (2) i funkcjonariuszka Policji. Jednak lekarzom podczas pobytu w szpitalu 21.01.2023r. po pobici podała, że pobił ją partner (a wtedy nie znała jeszcze D. S. (2)).

Świadek podała, że uderzyła się o biurko, le obrażenia te nie korelują z upadkiem na biurko.

Zupełnie niepostrzeżenie przed Sądem zeznała, że chciała „uciec” z pomieszczenia, po czym skorygowała to zeznanie, że to przenośnia.

Podała, że miała obrażenia marcu 2023r. od tego jak nietrzeźwa upadał, jednak nie umiała logicznie wytłumaczyć linijnych otarć na szyi (charakterystycznych dla przykładania do niej noża).

Co istotne pokrzywdzona wzięła ślub z oskarżonym dzień przed rozprawą, a tego powodu Sąd odwołała zresztą termin rozprawy. Dla Sądu to także działanie w celu przekonania Sądu o zgodności związku.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

S. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 207 § 1 k.k. kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Zgodnie zaś z § 1a wskazanego przepisu kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą nieporadną ze względu na jej wiek, stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Głównym przedmiotem ochrony tego przepisu jest rodzina, jej prawidłowe funkcjonowanie, wychowanie dzieci i ochrona osób nieporadnych i zależnych od sprawcy. W zależności od formy i natężenia znęcania się za dalszy przedmiot ochrony należy uznać życie, zdrowie, nietykalność cielesną, wolność i cześć człowieka. W sytuacji, gdy jest popełnione na szkodę małoletniego lub osoby nieporadnej ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny ma charakter powszechny. Zachowanie sprawcy polega na znęcaniu się psychicznym i fizycznym, co w znaczeniu ogólnym oznacza zadawanie pokrzywdzonemu cierpienia fizycznego lub spowodowanie u niego cierpienia psychicznego. O uznaniu jakiegoś zachowania za znęcanie decyduje obiektywna jego ocena. Znęcanie psychiczne wiąże się z zachowaniem polegającym na szykanowaniu, lżeniu, grożeniu przestępstwem, wyszydzaniu, upokarzaniu, straszeniu lub porzuceniem, niszczeniem rzeczy itp. Za znęcacie fizyczne uznać należy natomiast np. bicie, popychanie, targanie za włosy, wykręcanie rąk itp. Ocena tego, czy konkretne zachowanie wyczerpuje znamię znęcania się zależy od konkretnego kontekstu sytuacyjnego i materiału dowodowego. Znęcanie się zakłada powtarzalność zachowań sprawcy.

Wiele z tych wyżej wskazanych przejawów przemocy można odnaleźć w zachowaniu oskarżonego, którego całościowa ocena niewątpliwie wskazuje na zrealizowanie przez oskarżoną znamion czynu z art. 207 § 1 k.k.

W wyniku działania oskarżony spowodował obrażenia ciała pokrzywdzonej, ocenione przez biegłych lekarzy jako te z art. 157 § 2 k.k. i winno to znaleźć odzwierciedlenie w kwalifikacji czynu, oskarżony naruszył chronione dobro prawne jakim jest zdrowie człowieka.

W dniu 19 marca 2023r. oskarżony zamknął pokrzywdzoną w pomieszczenia w taki sposób, że bez pomocy osób trzecich nie mogła pokrzywdzona opuścić pomieszczenia stąd także kwalifikacja czynu w zb. z art. 189 § 1 k.k.

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

II

S. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Występek z art. 191 § 1 k.k. chroni dobro jakim jest wolność wyboru. Czyn można popełnić grożąc lub stosują przemoc. Występek ma charakter formalny, zostaje popełnione już z chwila użycia przemocy lub groźby. Sprawca działa z zamiarem kierunkowym. Te wszystkie znamiona zrealziowały się w czynie oskarżonego popełniony wobec D. S. (2).

☐

1.1.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.1.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.1.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. J.

I.

I.

Zarzucane oskarżonemu przestępstwo z art.207 § 1 k.k. zagrożone najsurowiej z przyjętych w kwalifikacji prawnej zagrożone jest karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd kierował się dyrektywami wynikającymi z art. 53 k.k. i następnymi. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu Sąd wziął pod uwagę, to w jakie dobra godził oskarżony. Oskarżony traktował pokrzywdzoną w wyjątkowo okrutny sposób, poniżał ją wpychając ją do toalety i mówiąc, że tam jest jej miejsce, wyzywał ją, posadzał o prostytucję. Uderzał na oślep gdzie popadnie, ciągał za włosy wyrywając je, zamykała w pomieszczeniach, pogardzał.

Te wszystkie okoliczności zdeterminowały wymiar kary za przypisany czyn.

Nadto oskarżony był już wielokrotnie karany za czynu podobne, orzekane kary nie wpłynęły na niego w żaden sposób.

Stąd Sąd orzekł wobec oskarżonego karę 2 lat pozbawienia wolności.

S. J.

II

II

Za drugi przypisany oskarżonemu czyn Sąd wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Na tę kare wpłynęła i uprzednia karalność i fakt, ze pokrzywdzony stanął jako jedyny z przebywających na spotkaniu mężczyzn w obronie pokrzywdzonej. Oskarżony nadto groził nożem.

S. J.

III

I

Biorąc pod uwagę poniżenie pokrzywdzonej, jej zastraszenie, zadanie jej wielokrotnie bólu fizycznego Sąd zasądził na jej rzecz zadośćuczynienie w wysokości 10.000 zł.

IV

I, II

W stosunku do oskarżonego zostały spełnione przesłanki umożliwiające wymierzenie mu kary łącznej pozbawienia wolności. Zasady kształtowania tej kary zostały określone w art. 86 kk i następnych. Sąd wymierza karę łączną w granicach powyżej najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Mając na uwadze wskazane regulacje Sąd wymierzył oskarżonemu karę łączną pozbawienia wolności 2 lat i 3 miesięcy bacząc na to ażeby kara ta spełniła cele prewencji indywidualnej i ogólnej.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. J.

I

I, II

Kierując się treścią art. 63 § 1 kk Sąd zaliczył na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego okres jego faktycznego pozbawienia wolności w sprawie.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Mając na uwadze, że oskarżony jest osobą pracującą, dobrze prosperującą w sile wieku Sąd zasądził od oskarżonego koszt postepowania i obciążył go opłatą.

Podpis

SSR Kamilla Gajewska 30 lipca 2025r.