II K 478/20 - wyrok Sąd Rejonowy w Świnoujściu z 2021-06-30
Sygn. akt II K 478/20
WYROK ŁĄCZNY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 30 czerwca 2021r.
Sąd Rejonowy w Świnoujściu w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący: Sędzia Kamilla Gajewska
Protokolant: Dorota Bocian
bez udziału Prokuratora
po rozpoznaniu w dniu 30 czerwca 2021r. sprawy:
M. G.,
s. A. i E. z d. K.,
ur. (...), w Ś.,
skazanego prawomocnymi wyrokami:
1.
wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 06.11.2019r. sygn. akt
II K 167/19 za czyn z art. 244 k.k. popełniony w dniu 13.01.2019r. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze po 30 godzin miesięcznie, wykonywaną od 01.01.2020r.
– zawieszoną do wykonania, którym to wyrokiem orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat.
2.
wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 21.05.2021r. sygn. akt
II K 152/20 za czyn z art. 178a § 1 k.k. i inne popełniony w dniu 30.10.2019r. na karę 1 roku
i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze po 30 godzin miesięcznie,
nie wykonaną, którym to wyrokiem orzeczono wobec skazanego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat.
3.
wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 08.10.2019r. sygn. akt
II K 1004/17
za czyn z art. 291 § 1 k.k. popełniony 28-29.02.2016r. na karę roku pozbawienia wolności, wprowadzoną do wykonania od dnia 22.03.2021r. do dnia 27.11.2021r.
orzeka
biorąc za podstawę przepisy Kodeksu karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 23.06.2020r. w zw. z art. 4 § 1 k.k.
I. na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i 3 k.k. kary ograniczenia wolności orzeczone wyrokami wymienionymi w pkt. 1 i 2 – II K 167/19 i II K 152/20 – łączy i orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 (trzydzieści) godzin miesięcznie,
II.
na podstawie art. 90 § 2 k.k. orzeczone wyrokami wskazanymi w pkt. 1 i 2 – II K 167/19
i II K 152/20 – środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych łączy i orzeka tenże środek na okres 10 (dziesięciu) lat,
III. na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie co do wydania wyroku łącznego w sprawie II K 1004/17,
IV. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. R. R. kwotę 147,60 zł (w tym 23% podatku VAT) tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,
V. kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||||||||||
Formularz (...) |
Sygnatura akt |
II K 478/20 |
|||||||||
Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza |
|||||||||||
USTALENIE FAKTÓW |
|||||||||||
Wyroki wydane wobec skazanego |
|||||||||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny |
Data wyroku albo wyroku łącznego |
Sygnatura akt sprawy |
||||||||
1. |
Wyrok Sądu Rejonowego w Świnoujściu |
06 listopada 2019 r. |
II K 167/19 |
||||||||
2. |
Wyrok Sądu Rejonowego w Świnoujściu |
21 maja 2021 r. |
II K 152/20 |
||||||||
3. |
Wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy |
08 października 2019 r. |
II K 1004/17 |
||||||||
4. |
Wyrok Sądu Okręgowego we Wrocławiu |
30 września 2020 r. |
IV Ka 136/20 |
||||||||
1.2. Inne fakty |
|||||||||||
1.2.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||
1.2.1.1. |
M. G. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 06 listopada 2019 r. w sprawie II K 167/19 za czyn popełniony w dniu 13 stycznia 2019 r. kwalifikowany z art. 244 k.k. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono mu okres zatrzymania w sprawie w dniu 13 stycznia 2019 r. od godz. 15:30 do godz. 18:50, wykonywaną od 01 stycznia 2020 r. i wykonaną w wymiarze 59 godzin – zawieszoną do wykonania oraz orzeczono wobec skazanego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. |
odpis wyroku z dnia 06.11.2019 r. |
k. 9 |
||||||||
informacja z K. |
k. 6 |
||||||||||
informacja od kuratora sądowego z dnia 26 kwietnia 2021 r. |
k. 19, 23, 25 |
||||||||||
1.2.1.2. |
M. G. został skazany wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 21 maja 2020 r. w sprawie II K 152/20 za czyn popełniony w dniu 30 października 2019 r. kwalifikowany z art. 178a § 1 k.k. w zb. z art. 244 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. na karę 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym, która nie została wykonana, na poczet której zaliczono mu okres zatrzymania w sprawie od dnia 30 października 2019 r. godz. 10:00 do dnia 31 października 2019 r. godz. 10:35 oraz orzeczono wobec skazanego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat. |
odpis wyroku z dnia 21 maja 2021 r. |
k. 10 |
||||||||
informacja z K. |
k. 6 |
||||||||||
informacja od kuratora sądowego z dnia 26 kwietnia 2021 r. |
k. 19 |
||||||||||
1.2.1.3. |
M. G. został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 08 października 2019 r. w sprawie II K 1004/17 i wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 30 września 2020 r. w sprawie IV Ka 136/20 za czyn popełniony w dniu 29 lutego 2016 r. kwalifikowany z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. na karę 1 roku pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono skazanemu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania od dnia 29 lutego 2016 r. godz. 17:00 do dnia 23 czerwca 2016 r. godz. 14:35, którą aktualnie wykonuje |
odpis wyroku z dnia 08 października 2019 r. |
k. 15 |
||||||||
odpis wyroku z dnia 30 września 2020 r. |
k. 16 |
||||||||||
informacja z K. |
k. 6 |
||||||||||
obliczenie kary |
k. 18 |
||||||||||
opinia o skazanym |
k. 39-40 |
||||||||||
1.2.1.4. |
M. G. był w przeszłości wielokrotnie karany. Obecnie odbywa karę pozbawienia wolności w Zakładzie Karnym w G.. Z opinii o skazanym wynika, że został zakwalifikowany do odbywania kary w warunkach zakładu karnego typu półotwartego, w systemie zwykłym, pomimo wychowawczej motywacji nie przejawił zainteresowania odbywaniem kary w systemie programowego oddziaływania. Skazany przestrzega we właściwy sposób porządku i dyscypliny, ze współosadzonymi żyje zgodnie i bezkonfliktowo, a do przełożonych odnosi się regulaminowo. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, nie był ani karany dyscyplinarnie ani nagradzany. Nie jest zatrudniony w jednostce, nie czyni starań o zatrudnienie, nauką również nie jest zainteresowany. Dotychczas nie brał udziału w programie resocjalizacyjnym. Skazany nie angażuje się w negatywne przejawy grupy nieformalnej, przestępczej. Uczestniczy w zajęciach kulturalno – oświatowych i sportowych. Nadto jest świadomy ponoszonych konsekwencji prawnych i osobistych związanych z przestępczą działalnością. |
opinia o skazanym |
k. 39-40 |
||||||||
1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||
Lp. |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||
Ocena Dowodów |
|||||||||||
Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||
1-3 |
odpisy wyroków |
dokumenty urzędowe sporządzone w przewidzianej prawem formie, brak było powodów, by je kwestionować. |
|||||||||
1-3 |
informacja z K. |
dokument urzędowy sporządzony w przewidzianej prawem formie przez uprawnione osoby, brak było powodów, aby podważać jego wiarygodność. |
|||||||||
1-2 |
informacje od kuratora sądowego |
pisma pochodzące od osoby uprawnionej z informacjami dotyczącymi odbywanych kar ograniczenia wolności przez skazanego, brak powodów by kwestionować ich wiarygodność. |
|||||||||
3 |
opinia o skazanym |
dokument urzędowy sporządzony w przewidzianej prawem formie, przez podmiot do tego uprawniony. Sąd nie ma powodów, aby kwestionować jego wiarygodność. |
|||||||||
3 |
obliczenie kary |
dokument sporządzony przez uprawnione osoby w granicach przewidzianych prawem, nie ma podstaw, by kwestionować jego wiarygodność. |
|||||||||
2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów (dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów) |
|||||||||||
Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||
PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ |
|||||||||||
Lp. |
Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy |
Kary lub środki karne podlegające łączeniu |
|||||||||
1. |
Wyrok Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 06 listopada 2019 r., II K 167/19 |
8 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym. |
|||||||||
środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat. |
|||||||||||
2. |
Wyrok nakazowy Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 21 maja 2020 r., II K 152/20 |
1 rok i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym. |
|||||||||
środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 8 lat. |
|||||||||||
Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej |
|||||||||||
Wskazać należy, że zgodnie z art. 81 ust. 1 Ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami (...)19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem (...)19 przepisy rozdziału IX ustawy zmienianej w art. 38, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Wobec tego, że wszystkie kary orzeczone zostały wobec skazanego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, to jest przed 24 czerwca 2020 r., należało wobec niego zastosować przepisy dotyczące kary łącznej w brzmieniu obowiązującym do tej daty. W myśl art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Z treści art. 85 § 1 k.k. wynika więc, że w sytuacji, w której sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu zachodzi konieczność orzeczenia kary łącznej. Przepis art. 85 § 2 k.k. precyzuje, że podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Wobec skazanego orzeczono wyrokami w sprawach II K 167/19 i II K 152/20 kary ograniczenia wolności, które z uwagi na odbywanie przez niego kary pozbawienia wolności oraz sytuację epidemiologiczną występującą w kraju i na świecie nie zostały przez niego wykonane, zaś postępowania wykonawcze w tychże sprawach zostały zawieszone. Co prawda w myśl art. 87 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności, a jak wynika ze zgromadzonych w aktach sprawy dowodów, M. G. poza dwoma karami ograniczenia wolności był jednokrotnie skazany na karę pozbawienia wolności, Sąd nie zdecydował się na połączenie orzeczonych wobec niego kar ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności zgodnie z brzmieniem art. 87 § 1 k.k. mając na uwadze wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 czerwca 2019 r. (P 20/17), w którym to wyroku Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 87 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1600, ze zm.) w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 45 ust. 1 i art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd uznał, że wobec zawieszenia postępowań wykonawczych w sprawach, w których wymierzono wobec skazanego kary ograniczenia wolności, nie sposób kategorycznie przesądzić, że skazany wykazuję złą wolę i uchyla się od ich wykonania, a po opuszczeniu zakładu karnego kar tych w ich pierwotnej formie nie wykona, a zatem przekształcanie ich w kary pozbawienia wolności i łączenie z karą pozbawienia wolności byłoby niezasadne i krzywdzące dla skazanego. Dlatego też Sąd uznał za słuszne połączenie tychże jednorodzajowych kar ograniczenia wolności i orzeczenie kary łącznej ograniczenia wolności w wymiarze wskazanym w pkt I. wyroku. Sąd fakt wykonywania kar ograniczenia wolności przez skazanego uznał na jego korzyść i znalazło to odzwierciedlenie w połączeniu tylko kar ograniczenia wolności. Zaś wymiar kary Sąd ukształtował mając na uwadze zastrzeżenia kuratora co do wykonywania kary ograniczenia wolności oraz fakt kolejnych skazań w bliskiej odległości czasowej. W sprawach II K 167/19 i II K 152/20 orzeczono wobec skazanego środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, stąd stosując odpowiednio przepisy o karze łącznej, na podstawie art. 90 § 2 k.k. Sąd połączył orzeczone w tychże sprawach środki karne środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i orzekł łącznie ten środek na 10 lat. |
|||||||||||
WYMIAR KARY |
|||||||||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej |
|||||||||||
Mając na uwadze wskazane w art. 86 § 1 k.k. granice kary łącznej w przypadku skazanego możliwym było orzeczenie wyrokiem łącznym kary łącznej ograniczenia wolności w granicach od 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności (najsurowsza z kar) do 2 lat. Sąd kierując się treścią art. 85a k.k., orzekając karę łączną wziął pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W doktrynie podnosi się, że kara łączna winna być postrzegana jako swoiste podsumowanie działalności przestępczej sprawcy, tym samym jej surowość powinna wzrastać wraz z liczbą popełnianych przestępstw. Stanowi to wyraz potępienia w stosunku do postępowania sprawcy oraz nieopłacalności przestępczej działalności. Po pierwsze wskazać należy, że skazany był wielokrotnie karany, z pewnością zatem orzeczone wobec niego kary, które podlegały łączeniu nie miały incydentalnego charakteru w jego przypadku. Nadto jak wskazał kurator skazany nie wykonywał kar sumiennie, nie zaliczano mu również godzin, w których się stawiał do zakładu pracy, albowiem opuszczał on miejsce wykonywania kary bez żadnego usprawiedliwienia. Również dotychczasowe działania resocjalizacyjne nie przyniosły wobec skazanego oczekiwanego efektu. Skazany obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, a z opinii wynika, że mimo przestrzegania zasad i regulaminu obowiązującego w jednostce penitencjarnej, nie był nagradzany i nie jest zainteresowany ani zatrudnieniem ani odbywaniem kary w systemie programowego oddziaływania. Na jego korzyść przemawia zaś, że nie był karany dyscyplinarnie i chętnie uczestniczy w zajęciach kulturalno – oświatowych i sportowych organizowanych na terenie zakładu. Zdaniem Sądu nie jest możliwe orzekanie wobec skazanego kary łącznej na zasadzie systemu absorpcji. Mogłoby to wywołać zarówno u skazanego, jak i w społeczeństwie poczucie bezkarności, nie temu zaś służy kara łączna, której orzekanie w obecnym stanie prawnym nie musi nawet prowadzić do uzyskania przez skazanego korzyści z połączenia kar. Przepis art. 86 § 1 k.k. określa granice kary łącznej ograniczenia wolności do dwóch lat i taką też karę Sąd wymierzył, jest to i tak kara w niższym wymiarze, aniżeli pozostałe do wykonania kary jednostkowe. |
|||||||||||
Wymiar Środka karnego |
|||||||||||
Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego |
|||||||||||
Na podstawie art. 90 § 2 k.k. Sąd połączył orzeczone w sprawach II K 167/19 i II K 152/20 środki karne w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych i orzekł w stosunku do skazanego tenże środek na 10 lat. W ocenie Sądu zasadnym jest na taki okres wyeliminować go jako kierowcę z ruchu drogowego. Zastosował tu zgodnie z przywołanym przepisem zasady dotyczące kary łącznej. |
|||||||||||
Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym |
|||||||||||
Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej |
|||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
III. |
Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie co do wydania wyroku łącznego w sprawie II K 1004/17, albowiem nie znalazł podstaw do połączenia kary pozbawienia wolności orzeczonej w tejże sprawie z karami ograniczenia wolności orzeczonymi w sprawach II K 167/19 i II K 152/20. |
||||||||||
IV. |
Mając na uwadze, że w sprawie reprezentował M. G. obrońca z urzędu, Sąd przyznał obrońcy stosowne wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług. |
||||||||||
7. KOszty procesu |
|||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||
V. |
Skazany aktualnie odbywa karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym, co w ocenie Sądu przemawiało za zwolnieniem go z kosztów sądowych. |
||||||||||
PODPIS |
|||||||||||
SSR Kamilla Gajewska |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świnoujściu
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Kamilla Gajewska
Data wytworzenia informacji: