Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Świnoujściu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 03 kwietnia 2019 r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Liliana Wojciechowska

Protokolant: Aleksandra Mackiewicz

po rozpoznaniu w dniu 03 kwietnia 2019 r. w Świnoujściu na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich D. S. i M. S.

przeciwko G. S.

o alimenty

I.  Zasądza od pozwanego G. S. na rzecz małoletnich powódek: D. S. urodzonej (...) w Ś. alimenty w kwocie po 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie i M. S. urodzonej (...) w Ś. alimenty w kwocie po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie, łącznie kwotę 950 zł (dziewięćset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie płatne z góry do dnia 10 – go każdego miesiąca, wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 03 kwietnia 2019r.

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi;

IV.  Znosi wzajemnie koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami

V.  Wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 209/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 20 listopada 2018r. małoletnie powódki D. S. i M. S. reprezentowane przez matkę M. A. wystąpiły o zasądzenie od pozwanego G. S. alimentów w kwocie po 800 zł miesięcznie na rzecz każdej z nich, łącznie 1.600 zł miesięcznie, płatnych z góry do 10-go dnia każdego miesiąca, do rąk matki powódek wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Ponadto wniosły o udzielenie zabezpieczenie roszczenia na czas trwania postępowania i zasądzenie na ich rzecz kosztów postępowania, w tym zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że powódki pochodzą z nieformalnego związku (...), którzy prowadzili wspólne gospodarstwo domowe. Ponadto M. A. posiada córkę N. z poprzedniego związku, którą wspólnie wychowywali. Do czasu rozstania pozwany przyczyniał się do zaspakajania potrzeb dzieci. Matka powódek osiąga dochód w wysokości 850 euro miesięcznie i wskazała, że na miesięczny koszt utrzymania córki M. S. składają się następujące wydatki: przedszkole – 250 zł, nauka tańca – 120 zł i ubrania – 300 zł. Natomiast na miesięczny koszt utrzymania córki D. S. składają się wydatki na opiekunkę – 700 zł, opłaty szkolne – 20 zł i ubrania – 200 zł. Utrzymanie mieszkania to koszt 1.600 zł miesięcznie i dodatkowo M. A. opłaca koszty energii elektrycznej. Ponadto matka powódek wydatkuje miesięcznie na utrzymanie rodziny następujące kwoty: wyżywienie - 1.300 zł, środki czystości – 150 zł, kosmetyki – 150 zł, leki – 20 zł, rozrywka – 200 zł. Matka powódek podała, że miesięczny dochód pozwanego wynosi ok. 1.200 euro i ojciec obecnie nie przyczynia się do kosztów utrzymania dzieci. W październiku 2018 r. pozwany przekazał matce powódek kwotę 10 zł, a w listopadzie 2018 r. kwotę 1.000 zł. Pozwany nie utrzymuje kontaktów z dziećmi i Sąd Rejonowy w(...) ograniczył pozwanemu władzę rodzicielską postanowieniem z dnia 20 listopada 2018 r. w sprawie o (...)

W piśmie z dnia 25 lutego 2019r. G. S. wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 400 zł miesięcznie na rzecz każdej z powódek oraz wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia, a dodatkowo zasądzenie od powódek solidarnie kosztów postępowania na swoją rzecz. W uzasadnieniu zarzucił, że wskazane w pozwie okoliczności dotyczące usprawiedliwionych potrzeb małoletnich córek oraz możliwości finansowych rodziców opisane zostały niezgodnie z prawdą i nie wykazane w sposób prawidłowy co do wysokości. Pozwany twierdził, że obecnie znajduje się w trudnej sytuacji życiowej i materialnej oraz korzysta z pomocy finansowej rodziny, w związku z powyższym chciałby on wypełniać obowiązek alimentacyjny osobistymi staraniami o utrzymanie i wychowanie córek. Wskazał, że wysokość renty alimentacyjnej podana przez matkę powódek jest znacznie zawyżona i nie uprawdopodobniona, a wykonywanie obowiązku alimentacyjnego w stopniu większym niż w połowie nie zostało uzasadnione. Podniósł, że paragony nie mogą stanowić podstawy ustaleń faktycznych w sprawie, ponieważ nie ma możliwość zweryfikowania na ich podstawie wydatków małoletnich powódek i nie wynika z nich czy zakupy zostały zrobione w celu zaspakajania potrzeb dzieci.

Postanowieniem z dnia(...). Sąd Rejonowy w (...) udzielił zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego na czas trwania postępowania, zobowiązując G. S. do łożenia na rzecz małoletnich córek po 800 zł miesięcznie, łącznie kwoty 1.600 zł miesięcznie, do 10-tego dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 22 listopada 2018 r. Natomiast za okres od 01 października 2018 roku do 31 października 2018 roku udzielił zabezpieczenia w ten sposób, że zobowiązał pozwanego do zapłaty alimentów na rzecz każdej z małoletnich powódek w kwocie po 300 zł, łącznie kwoty 600 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 11 października 2018 roku do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. A. i G. S. tworzyli nieformalny związek z którego pochodzą małoletnie córki: M. S. ur. (...) w Ś. i D. S. ur. (...) w Ś.. Matka małoletnich i pozwany prowadzili wspólne gospodarstwo domowe i wychowywali własne dzieci oraz córkę M. N., z poprzedniego związku. Rozstali się w połowie października 2018 r.

Dowody:

- odpis skrócony aktu urodzenia małoletniej M. S. – k.6,

- odpis skrócony aktu urodzenia małoletniej D. S.– k.6

- odpis zupełny aktu urodzenia D. S. - k. 27

- odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej M. S. – k.28

- przesłuchanie pozwanego G. S. - k. 73

Małoletnia D. S. ma 4 lata. Dziewczynka nie uczęszcza na żadne zajęcia dodatkowe, ale chodzi do logopedy. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej to ok. 1.823 zł, na które składają się: logopeda – 160 zł, wyżywienie – 200 zł, ubrania i obuwie – 150 zł, wyjścia do bawialni -50 zł. Udział w kosztach utrzymania mieszkania z opłatami za prąd i gaz to - 653 zł miesięcznie.

Małoletnia M. S. ma 5 lat. Dziewczynka chodzi do przedszkola oraz na dodatkowe zajęcia taneczne. Nie choruje. Miesięczne koszty utrzymania małoletniej to ok. 1.553 zł, na które składają się: przedszkole – 250 zł, wyżywienie – 200 zł, kosmetyki i środki czystości – 50 zł, ubrania i obuwie – 200 zł, tańce – 150 zł, bawialnia -50 zł. Udział w kosztach utrzymania mieszkania z opłatami za prąd i gaz to - 653 zł miesięcznie.

Dowody:

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich M. A. - k. 23,82

- rachunki k.36-41

- potwierdzenia wpłaty k.41

- zaświadczenia k.46

Matka małoletnich ma 30 lat i zamieszkuje w Ś.. Obecnie mieszka razem z córkami w wynajętym mieszkaniu przy ul. (...). Samodzielnie wychowuje dzieci. Pozwany odezwał się do dzieci pierwszy raz kilka dni przed rozprawą i wpłacił w styczniu 2019 r. pierwszy raz od rozstania kwotę 1000 zł na utrzymanie córek. M. A. pracuje w (...), zarabiając 850 euro netto miesięcznie (3.655 zł netto miesięcznie). Dodatkowo pracuje jako sprzątaczka zarabiając 200-300 euro miesięcznie. Łączny dochód matki powódek to 1150 euro miesięcznie (łącznie 4.945 zł ). Z wynagrodzenia za pracę potrącana jest pożyczka zaciągnięta u pracodawcy w kwocie ok. 100 - 200 zł miesięcznie. Nie posiada żadnych oszczędności. Jest zdrowa. Matka powódek zobowiązana jest zapłacić 600 zł za szkody w wynajmowanym z pozwanym mieszkaniu. Miesięczny koszt utrzymania matki to 1.523 zł, na który składa się: wyżywienie – 500 zł, kosmetyki – 70 zł, obuwie – 50 zł, telefon – 50 zł. Udział w kosztach utrzymania mieszkania z opłatami to 653 zł.

Dowody:

- rozliczenia wynagrodzenia za październik 2018 r. k. 29

- potwierdzenia zgłoszenia do ubezpieczenia socjalnego w (...) k. 30

- rozliczenia wynagrodzenia za listopad 2018 r i grudzień 2018. k. 31

- wydruk rozliczenia rocznego za rok 2016 i 2017 k.32

- umowy o pracę z aneksem do umowy k. 33 – 35,42

- przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletnich M. A. - k. 23,82

Pozwany G. S. ma 42 lata i zamieszkuje w Ś.. Mieszka w mieszkaniu swojej matki z ZGM. Pracuje w (...) w systemie nocnym na stanowisku sprzątacza basenów w (...). Pracuje na umowę o pracę, miesięcznie osiąga dochód w wysokości ok. 700 euro netto (3.010 zł netto). Wcześniej zarabiał 1.200 euro, ale nie miał odprowadzanych składek na ubezpieczenie. Pozwany planuje zabieg operacyjny przeszczepu oka. Przebywając na zasiłku chorobowym pozwany będzie otrzymywał ok. 500 euro. Koszt przeprowadzenia zabiegu prywatnie wynosi 17.000 euro. Pozwany uległ wypadkowi przy pracy poparzenia IV stopnia i potrzebuje przeszczepu oka oraz specjalnej protezę. Rehabilitacja po operacji będzie trwała ok. 2 lata zanim będzie zdolny do pracy. Był na rencie, ale zrezygnował bo renta wynosiła ok. 700 zł. Pozwany pracuje 3-4 godziny na dobę, nie może z uwagi na stan zdrowia wykonywać dodatkowej pracy, nie może z uwagi na oko pracować w pomieszczeniach klimatyzowanych, zapylonych. Za wypadek przy pracy pozwany dostał odszkodowanie z ZUS w maju 2018 r. w wysokości 38% uszczerbku na zdrowiu w kwocie 29.000 zł. Przyczyną wypadku był wadliwy sprzęt do czyszczenia. Pozwany tytułem alimentów uiścił w styczniu 2019 r. 1.000 zł i w listopadzie 2018 r. 1.000 zł. Z córkami spotkał się raz 12 stycznia 2019 r., dziewczynki zostały u niego były na noc. Pozwany kupuje dzieciom prezenty: zabawki, ubrania. Nie posiada żadnych oszczędności, ani wartościowych składników majątku ruchomego. Mam 2 dni w tygodniu wolne : wtorek, środę. Miesięczne koszty utrzymania pozwanego to łącznie 2.060 zł. Na tą kwotę składają się : czynsz- 760 zł, prąd – 100 zł, Internet i telewizja – 130 zł, wyżywienie – 600 zł, kosmetyki – 30 zł, obuwie – 50 zł, telefon - 50zł, dojazdy do pracy – 80 euro (344 zł). Komornik wszczął wobec niego egzekucję grzywny w wysokości 10.000 zł, która została rozłożona na miesięczne raty w wysokości po 1.000 zł.

Dowody:

- przesłuchanie pozwanego G. S. - k. 73

- pasek wynagrodzeń k. 44

- zaświadczenie o zarobkach k. 77,79

- rozliczenia wynagrodzenia za 2018 r. k. 80

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniej D. S. - co do zasady oraz co do wysokości 450 zł oraz na rzecz małoletniej M. S. co do wysokości 500 zł okazało się uzasadnione, w pozostałym zakresie podlegało oddaleniu.

Ustalony powyżej stan faktyczny oparty został na całokształcie materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, a w szczególności na powyżej powołanych dowodach z dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy, albowiem strony nie kwestionowały zarówno autentyczności, jak i treści powołanych dokumentów i jednocześnie Sąd nie powziął wątpliwości, co do wiarygodności przedmiotowych dokumentów.

Nadto podstawę ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie stanowiły zeznania przedstawicielki ustawowej małoletnich powódek, którym Sąd dał wiarę w zakresie powyżej poczynionych ustaleń faktycznych, albowiem w tej części jej zeznania korespondowały z treścią dokumentów zgromadzonych w sprawie.

Powództwo małoletnich powódek zostało oparte o art. 133 § 1 k.r.o. zgodnie z którym rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Należy przy tym wskazać, iż stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o., zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

W ocenie Sądu, przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe w sposób jednoznaczny wykazało, że zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej D. S. oraz wskazany udział G. S. w zaspokajaniu tych potrzeb wymagał zasądzenia alimentów w kwocie 450 zł miesięcznie, a zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej M. S. oraz wskazany udział pozwanego w zaspokajaniu tych potrzeb wymagał zasądzenia alimentów w kwocie 500 zł miesięcznie. Alimenty zostały zasądzone od dnia wyrokowania, bowiem postanowieniem z dnia 18 stycznia 2019 r. Sąd udzielił zabezpieczenia roszczenia alimentacyjnego na czas trwania postępowania.

W tym miejscu w pierwszej kolejności należy wskazać, iż wątpliwości Sądu – w świetle dowodów przeprowadzonych w toku postępowania oraz w świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – nie budził fakt, iż usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej M. opiewają na kwotę 1.553 zł miesięcznie, a koszty utrzymania małoletniej D. wynoszą 1.823 zł miesięcznie . Podkreślenia wymaga również okoliczność, że to matka powódek sprawuje bezpośrednią opiekę nad córkami, pozwany zaś od momentu rozstania nie łożył na ich utrzymanie, a postanowieniem Sądu Rejonowego w(...) z dnia 20 listopada 2018 r. w sprawie o sygn. akt(...) ograniczono G. S. wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi córkami do współdecydowania o istotnych sprawach dzieci, takich jak: wybór przedszkola, szkoły, leczenia. Powyższe oznacza, iż małoletnie mają ośrodek życiowy przy matce, a tam samym dla ustalenia kosztów związanych z utrzymaniem małoletnich powódek miarodajne były m.in. koszty związane z utrzymaniem mieszkania, w którym zamieszkują one z matką.

W pierwszej kolejności należy wskazać, iż wysokość czynszu najmu, opłaty eksploatacyjnej, koszty związane z zakupem energii elektrycznej, w którym zamieszkują małoletnie powódki wraz z matką – przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego i zawodowego odnoszących się do cen i poziomu zużycia przedmiotowych dóbr – nie są zbyt wygórowane. W konsekwencji należy uznać, iż kwota 653 zł – jako udział przypadający na każdą z małoletnich powódek w kosztach utrzymania mieszkania (tj. 1/3 x 1960 zł wszystkich opłat eksploatacyjnych; opłat za energię elektryczną, gaz oraz czynszu najmu) – jest w całości wydatkiem usprawiedliwionym, a więc wydatkiem, który winien być pokrywany przez rodziców małoletniego dziecka.

Następnie należy podnieść, iż usprawiedliwione potrzeby uprawnionych to nie tylko potrzeby elementarne – polegające na zapewnieniu minimum egzystencji – ale chodzi tu także o stworzenie uprawnionym warunków umożliwiających ich rozwój intelektualny, społeczny, fizyczny oraz zdobycie wykształcenia. W tym kontekście wątpliwości Sądu nie budził fakt, iż usprawiedliwionymi wydatkami związanymi z utrzymaniem małoletniej powódki M. S. są kwoty wydatkowane za przedszkole, tańce i bawialnię. Miesięczny koszt przedszkola to 250 zł, natomiast miesięczna opłata za zajęcia taneczne to 150 zł. Dodatkowo miesięczny koszt wyjścia na bawialnię to 50 zł. Sąd zważył również, że usprawiedliwionymi wydatkami związanymi z utrzymaniem małoletniej powódki D. S. są kwoty wydatkowane na opiekunkę, logopedę i bawialnię. Miesięczny koszt opieki nad małoletnią jak zeznała matka to wydatek ok. 500-600 zł, zajęcia u logopedy to koszt 160 zł, a wyjście na bawialnię to wydatek 50 zł miesięcznie.

W odniesieniu do powyższych wydatków należy wskazać, iż konieczność ich ponoszenia – oceniana przez pryzmat zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – jest obligatoryjna przy uwzględnieniu wieku i związanych z tym potrzeb małoletnich D. S. i M. S..

Podsumowując, wszystkie powyższe wydatki – w sposób pośredni, czy też bezpośredni – służą ogólnie pojętemu rozwojowi małoletnich powódek, a zatem są wydatkami usprawiedliwionymi w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o. Jednocześnie należy wskazać, iż wysokość przedmiotowych wydatków – w świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – nie jest wygórowana i odpowiada wysokości cen towarów i usług obowiązujących na lokalnym rynku.

Kolejno należy podnieść, iż skoro w rozumieniu art. 135 § 1 k.r.o. usprawiedliwione są wydatki na zaspokajanie innych aniżeli elementarnych potrzeb, to tym bardziej usprawiedliwione będą miesięczne wydatki na zaspokajanie elementarnych potrzeb małoletniej D. S., tj.: wyżywienie - 200 zł ,ubrania i obuwie – 150 zł miesięcznie, jak również na zaspakajanie elementarnych potrzeb małoletniej M. S. na które składają się: wyżywienie – 200 zł, ubrania i obuwie – 200 zł, kosmetyki i środki czystości – 50 zł miesięcznie.

Reasumując należy wskazać, iż postępowanie dowodowe wykazało, że usprawiedliwione wydatki związane z utrzymaniem małoletniej powódki D. S. opiewają na kwotę ok. 1.823 zł miesięcznie, a małoletniej powódki M. S. na kwotę ok. 1.553 zł i w takim zakresie winny być pokrywane przez osoby zobowiązane do alimentacji dzieci w pierwszej kolejności, tj. przez rodziców dziecka. W odniesieniu do zeznań M. A. Sąd uznał je za niewiarygodne w tej części, w której przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek zawyżała koszty ich miesięcznego utrzymania wskazując, że koszty wyżywienia każdej z małoletnich córek wynoszą ok. 500 zł. Ponadto Sąd nie dał wiary twierdzeniom matki, że na kosmetyki i środki czystości na rzecz małoletniej M. S. wydatkowana jest kwota 150 zł miesięcznie. W świetle zasad doświadczenia życiowego i zawodowego – powyższa kwota, uwzględniając potrzeby 5 -letniej dziewczynki jest co najmniej trzykrotnie zawyżona i przekracza usprawiedliwione potrzeby powódki. Sąd kierując się zasadami doświadczenia życiowego i zawodowego uznał, że koszt opieki sprawowanej nad małoletnią powódką D. S. w kwocie 700 zł miesięcznie jest również zawyżony. Nadto wydatki na odzież i obuwie dla 4 letniej D. S. w kwocie 200 zł zostały zawyżone, ponieważ różnica wieku między siostrami jest niewielka więc D. może również korzystać z ubrań starszej siostry.

Przekładając powyższe ustalenia na grunt niniejszej sprawy nie można tracić z pola widzenia okoliczności, iż małoletnie powódki mają dopiero 4 lata i 5 lat, a więc wymagają wzmożonej opieki a ich potrzeby związane z szybkim wzrostem i koniecznością zadbania o ich prawidłowy rozwój są duże. Matka małoletnich poza finansowym zaspokajaniem potrzeb córek – wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego poprzez osobiste starania o wychowanie dzieci.

Przechodząc do kwestii możliwości zarobkowych oraz majątkowych osoby zobowiązanej do alimentacji należy wskazać, iż wątpliwości Sądu nie budził fakt, że pozwany może i powinien łożyć na swoje małoletnie córki D. S. i M. S. tytułem alimentów o łącznej w kwocie po 950 zł miesięcznie. Należy wskazać, iż pozwany jest osobą, która pracuje w(...) na stanowisku sprzątacza basenów i z tego tytułu osiąga miesięczne wynagrodzenie w kwocie 700 euro netto tj. około 3010 zł miesięcznie. Pozwany nie może na chwilę obecną podjąć innej pracy, ponieważ ze względu na wypadek przy pracy tj. poparzenie oka IV stopnia, musi mieć odprowadzane składki zdrowotne w (...) aby skorzystać z operacji przeszczepu oka i wszczepienia protezy. Przed podjęciem pracy w Niemczech był na rencie. W ocenie Sądu, oczywistym jest stwierdzenie, że możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanego pozwalają mu na partycypowanie w kosztach utrzymania dzieci kwotą nie większą niż 950 zł miesięcznie. Ustalając kwotę alimentów w postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia Sąd przyjął, że pozwany zarabia 1200 euro, bowiem taka kwota widniała na pasku wynagrodzeń z zeszłego roku, a pozwany nie stawił się na rozprawę celem złożenia wyjaśnień. Jednakże przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że pozwany obecnie osiąga niższe wynagrodzenie.

Podkreślenia wymaga, że pozwany otrzymuje prawie dwukrotnie niższe wynagrodzenie niż przedstawicielka ustawowa małoletnich powódek, a obecnie ze względu na stan zdrowia i ograniczenia spowodowane wypadkiem przy pracy nie ma możliwości podjęcia dodatkowej pracy, zaś po uwzględnieniu jego usprawiedliwionych kosztów utrzymania i mieszkania w kwocie 2060 zł pozostaje mu do dyspozycji wolna kwota 950 zł. Sąd nie zaliczył do usprawiedliwionych kosztów utrzymania pozwanego jego zobowiązań finansowych, dlatego iż pozwany nie wykazał konkretnie jakie są to zobowiązania i wobec jakich podmiotów, a nadto zobowiązania finansowe pozwanego nie mają pierwszeństwa przed obowiązkiem alimentacyjnym wobec małoletniego dziecka.

Nie pozostawia wątpliwości, że pozwany G. S. nie zajmując się na co dzień wychowaniem córek winien w wyższym zakresie niż matka uczestniczyć w kosztach utrzymania małoletnich, jednakże jego obecna sytuacja życiowa to uniemożliwia. Sąd zważył, że małoletnie powódki jako osoby uprawnione mogą w przyszłości wytoczyć powództwo o podwyższenie alimentów. Powyższa kwota 450 zł pokrywa w odniesieniu do małoletniej D. S. ok. 1/4 kosztów związanych z jej utrzymaniem, a kwota 500 zł pokrywa w odniesieniu do małoletniej M. S. ok. 1/3 kosztów związanych z jej utrzymaniem, jednakże Sąd uznał, że matka powódek, która zarabia średnio ok. 4.945 zł miesięcznie tytułem wykonywanej pracy oraz prac dodatkowych może partycypować w utrzymaniu D. w kwocie około 1.373 zł, a w utrzymaniu M. 1.053 zł miesięcznie. Sąd uznał, że miesięczne wydatki M. A. związane z własnym utrzymaniem wynoszą około 1.523 zł miesięcznie. Matce małoletnich powódek pozostaje do dyspozycji miesięcznie kwota około 3.422 zł.

W zakresie przewyższającym zasądzoną kwotę tj. 450 zł i 500 zł łącznie 950 zł tytułem alimentów powództwo jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu (pkt. II wyroku).

Sąd na podstawie art. 217§3 k.p.c. oddalił wniosek pełnomocnika małoletnich powódek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka J. B. na okoliczność rzeczywistych zarobków uzyskiwanych przez pozwanego. Sąd wezwał świadka na termin rozprawy w dniu 3 kwietnia, świadek nie stawiła się a pełnomocnik powódek nie dysponował adresem zamieszkania świadka tylko adresem pracodawcy. Zdaniem Sądu przeprowadzenie powyższego dowodu było zbędne, albowiem sprawa została dostatecznie wyjaśniona do stanowczego rozstrzygnięcia, bowiem pozwany przedłożył zaświadczenie z dnia 28 lutego 2019r. o wysokości wynagrodzenia, wystawione przez świadka J. B., z którego wynika, że pozwany osiąga dochody wskazane w zaświadczeniu, po potraceniu składek i podatku, a wzywanie świadka na kolejną rozprawę zmierzałoby do przedłużenia postępowania. Zarobki wskazane w zaświadczeniu o wynagrodzeniu są zgodne z zeznaniami pozwanego, który wyjaśnił, że wcześniej otrzymywał wyższe wynagrodzenie, dostawał je do ręki, jednak nie podlegał wówczas ubezpieczeniu zdrowotnemu i nie był pobierany podatek od wynagrodzenia. Sąd ustalając możliwości zarobkowe pozwanego przyjął najwyższą kwotę wynagrodzenia wynikającą z zaświadczenia tj.700 euro netto.

Sąd na podstawie art.102 k.p.c. odstąpił od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, mając na uwadze to, że powództwo zostało uznane przez pozwanego do wysokości 400 zł na dziecko (pkt. III wyroku).

Sąd na podstawie art.100 k.p.c. zniósł wzajemnie koszty zastępstwa procesowego pomiędzy stronami, mając na uwadze, że każda ze stron w połowie wygrała jak i przegrała proces (pkt. IV wyroku).

O rygorze natychmiastowej wykonalności Sąd orzekł w punkcie V wyroku, mając na względzie treść art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c., w myśl którego Sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty.